AungMyintMyat | An another chapter to be told!: July 2009

For the lady I love (2)

မိုးလင္းျပီဆိုကတည္းက
၀ိဇၨာနဲ႕ႏိုးထခဲ့သလား၊
အ၀ိဇၨာနဲ႕ႏိုးထခဲ့သလား၊
ဘယ္သူမွမဆန္းစစ္ျဖစ္
ေသခ်ာတာကမ်က္ႏွာသစ္ခဲ့ရတယ္...။

က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ လွ်ာေတြက
အရိုးရွည္ရွည္ အရြက္ၾကီးၾကီးေတြပါ၊
ရာသီဥတုသာယာတဲ့ေန႕ကေလးပါကြယ္
ရိုးသားျမင့္ျမတ္ျခင္းေတြက
ေလခၽြန္ရင္းဒူးနန္႕ေနခဲ့ေပါ့.။

လက္တဖ်စ္စာေတာင္
မရွိတဲ့သေဘာထားၾကီးမႈပါ။
ဒီမွာ
ေကာင္းကင္နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခဲ့ရတယ္။

ေဟာ့ဒီ- - -မတုန္မလႈပ္ ေန႕ခါးခါးေတြထဲက
ငါ့စိတ္တစ္ျပင္လံုး သြက္သြက္ခါသြားေအာင္
အဲဒီ ဗဟိုမဲ့ အသံလိႈင္းေတြထဲမွာ
ဘယ္လိုဆြဲအားေတြပါလိမ့္၊
ေကာင္းကင္လင္းေအာင္ မႈန္ဖြဲ႕ေနခဲ့ပါတယ္။

ေန၀င္ခ်ိန္
ဓားသြားေပၚက အားထုတ္မႈ
ၾကယ္သီခ်င္းမ်ားရဲ႕ ကိုယ္စား
ငါဟာ ခရီးသည္ျဖစ္ခဲ့တယ္.။
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ခံစားမႈမ်ာ။အားလံုးျပီးဆံုးသြာေသာ
အသိကိုဘာသာျပန္ထားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္..။

For The Lady I Love

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ
ဘ၀ေတြကို ေသဆံုးသြားေစႏိုင္သလားဆိုတာပဲ

အလင္းဆိုသည္မွာ
ဖြင့္ဆိုျခင္းအားလံု၏ ေတာက္ပမႈတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ ကိုယ္ပိုင္ဖြင့္ဆိုခ်က္တစ္ရပ္တြင္ေတာ့
သူမသည္ အလင္းျဖစ္ေလသည္..။

တစ္ေလွ်ာက္လံုး ရူးခဲ့တဲ့ောင္
တစ္ခ်က္တည္းနဲ႕ ထပ္မံရႈံးနိမ့္၊
ရိုးသားမႈအခန္းထဲမွာ
အေဖာ္မဲ့စြာမူးလဲ၊
ေ၀ဒနာအတိုအစေတြကလည္း
ရင္ခြင္အနွံ႕မွာ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲလို႕၊
အခ်စ္ေရ-
သီခ်င္းေသတစ္ပုဒ္အတြက္
ကိုယ္ယဥ္ေက်းခဲ့ပါတယ္။ ။

ဒီေရ
အေတြးကေတြး ေထာင့္ထဲက ရုန္းထြက္လာ
အျမင္ကျမင္ကြင္းထဲမွာ ျပန္ပုန္းကြယ္

ငါ့မ်က္လံုးကိုဖြဖြမွိတ္ျပီး
မင္းနံမည္ကိုတီးတိုးရြတ္ဆိုၾကည္႕မိတဲ့အခါ
ႏွင္းမုန္တိုင္းေလးေတြသည္းတဲ့အထဲ
ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ရွင္သန္ေနသလိုမ်ိဳးနဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာလူးလြန္႕လုိ႕....။

ပထမဆံုး လူမျဖစ္ႏိုင္တဲအခါ
ဒုတိယဆိုတာ
တတိယလူနဲ႕ အတူတူပါပဲကြယ္။

လြမ္းတယ္
ဒါ---တကယ္ပဲလား။
ေကာင္းကင္က အလ်ားဆန္႕
အလြမ္းေတြ ေတာင္ပန္ျဖန္႕ရင္း
ငါဝဋ္တစ္ခုကိ တစ္ကေန စေရခဲ့ျပီ
တစ္ေန႕ တစ္ေန႕
ဒီလမ္းေတြကိုပဲ
ေကာင္စကင္နဲ႕အျပိုင္ေငးၾကည္႕
ခ်စ္သူ႕ေျခရာေလးး ရွိမလားလို႕ေလ....။
ရယ္သံဖြဖြေလးက ခပ္တိုးတိုး၀င္လာစဥ္
အိပ္မက္လြင္ျပင္ထဲက ငွက္ကေလးျပဳတ္က်
ညတစ္ညလံု
အလြမ္းေတြနဲ႕ ဖံုးသြားေပါ့။
မိုးမလင္းခင္ကတည္းကိုက
မဆိုက္ေရာက္ေသးတဲ့ ရထားတစ္စီးကို
ဘူတာအိုကေလးက လြမ္းတပံုမ်ိဳးနဲ႕
ငါ့ေခငါမိုးအုတ္ၾကြတ္နီနီအလြမ္းေတြ. . .။
ကေလးေဖးဆိုင္ေနာက္မွီေလးေပၚမွာ
ဖ်တ္ခနဲ တင္က်န္ရစ္တဲ့
မေန႕က အသံေလးကုိ
တယုတယ ေကာက္ယူသိမ္းဆည္းမိေတာ့. . .။
မိုင္ေျခာက္ဆယ္မေ၀းတဲ့ နယ္နမိတ္စီက
ငါ့ရဲ႕သထၳဳစေလးေရ- - -
အၾကည္႕တစ္ခ်က္နဲ႕တင္
တစ္ဘ၀လံုးစာ လံုေလာက္သြားတဲ့ စြဲလမ္းမႈမ်ိဳးနဲ႕
ငါက ရူးသြပ္ခဲ့တာပါ။
(ဆရာေ၀မႈးသြင္
အဆင့္ျမင့္ခ်ည္တိုင္၀ထၳဳမွ)

ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကအျမင္..။(My Side)

Posted by AungMyintMyat Comments (1)

ဒီBlog ေလးကိုစေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္အေမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္စကားမ်ားရာကစတင္ခဲ့တာေပါ့..။ ။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကထင္ျမင္ခ်က္ေပးၾကတယ္..။ ။
လူမိုက္၊လူဆိုးအစအစရွိတဲ့မေကာင္းတဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပးၾကတယ္...။ ။
ထိုထင္ျမင္ခ်က္ေပးသူေတြကိုေရာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕စကားမ်ားေနတဲ့လူေတြကိုေရာ..။
ကၽြန္ေတာ့္ဘက္အျမင္ကိုျပန္တင္ျပတာေပါ့...။
ကၽြန္ေတာ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ဆိုတာရွိတယ္ဗ်ာ...၊ ။
လူဆိုတာကလဲ ကို႕ခံစားခ်က္ကိုေခါင္းေပၚရြက္ျပီး...
သူမ်ားခံစားခ်က္ကိုနားလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတက္ၾကတယ္....။
ကၽြန္ေတာ္လဲ တခါတေလကို႕ခံစားခ်က္ကိုေရွ႕တန္းၾကည္႕မိပါတယ္...။
ေလာကေပၚမွာ စတင္အသက္ရွဴခဲ့တဲ့ရာက္တဲ့ေန႕ကစျပီး
ကံဆိုတဲ့အရာဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုအႏိုင္ယူခဲ့တာ
အခုဆို၁၇ႏွစ္ျပည္႕ေတာ့မွာေပါ့...။
လူေတြကကၽြန္ေတာ္ခံစားခ်က္ကိုလစ္လွဴရႈခဲ့တာသည္းခံႏိုင္စြမ္းကၽြန္ေတာ့္မွာပါရွိတယ္.။ ။
ဒါမဲ့ကံၾကမၼာကပါလစ္လွဴရႈခဲ့တာေတာ့ကၽြန္ေတာ္မေၾကနပ္ဘူးဗ်ာ....။
ကၽြန္ေတာ့္ေနရာမွာ၀င္ၾကည္႕ေပါ့
ကၽြန္ေတာ့္ကို၁၇ႏွစ္လံုးလံုးေၾကြးေမြးေနရလို႕ဝြဋ္ခံေနရတယ္လုိ႕
မၾကာမၾကာေျပာတဲ့အေမ..။ ။
သူ႕မိသားစုနဲ႕သူကၽြန္ေတာ့္ကိုသတိမရတဲ့အေဖ..။
ေလာကမွာကၽြန္ေတာ္ခံရအခက္ဆံုးအရာေတြကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူေတြဟာကၽြန္ေတာ့္ကိုရက္စက္ခဲ့တာကၽြန္ေတာ့္အတြက္..
၁၇ႏွစ္ျပည္႕ေတာ့ပါမယ္..။
ဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လူေတြကိုမခ်စ္မိေအာင္ေနတာအျပစ္လားဗ်ာ...။
လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ဖို႕ၾကိဳးစားရတာပင္ပန္းလိုက္တာဗ်ာ..
အင္းေလမုန္းဖို႕ၾကိဳးစားတာလဲပင္ပန္းတာပဲ..
အခ်စ္ဆိုတာလည္းအတၱတစ္မ်ိဳးပဲေလ၊
အတၱဆိုတာမုန္းဖို႕လည္းမလိုသလို တက္မက္ဖို႕လည္းမလိုပါဘူး၊
အသံုးခ်ဖို႕မလိုအပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာအဲဒိအတၱကိုအသံုးခ်လိုက္၊
ျပီးရင္သူ႕ေနရာသူျပန္ထားလိုက္ရံုပဲေပါ့။
အဲဒိလိုမဟုတ္ဘဲ..အခ်စ္ဆိုတဲ့အတၱၾကီးကိုသြာေလရာရာ
လည္ပင္းမွာဆြဲျပီးယူသြားရင္အရူးနဲ႕တူေနမွာေပါ့.။
ကၽြန္ေတာ့္မွာကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့အိပ္မက္ေတြရွိတယ္....။
ကၽြန္ေတာ့္အတြကေတာ့
တခါတရံမွာအိပ္မက္ေတြဟာအလိုလိုေနရင္တန္ဖိုးၾကီးေနတက္ပါတယ္။ ။
ကၽြန္ေတာ္အသက္ရွဴေနတဲ့အဒိကအေၾကာင္းအရင္ကေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲကနာၾကည္းမႈေတြအတြက္
ျပန္ေပးဆပ္ေစဖို႕ပါပဲ...
Nasa ကလကမၻာေပၚသြားျပီး...
လူေတြအတြက္ ေလ့လာမႈေတြျပဳလုပ္ေစတဲ့
အကာသယာဥ္မႈးတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့...။
သူဆိုဘာမွမေသခ်ာတဲ့လမ္းအတြက္ သူ႕အသက္သူရင္းႏွီးျပီးလူသားေတြအတြက္ေလ့လာေနခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ထိုအာကာသယာဥ္မႈးက + နဲ႕ - ကြာသလိုကြာခ်ားပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့လူေတြကိုကၽြန္ေတာ့္အတြက္အာကာသေပၚကိုလႊတ္ခ်င္ေနတဲ့လူမ်ိဳးပါ...။
ကဲဒါဆိုကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္သူေတြကဒီစိတ္ဓါတ္ကိုေပးအပ္ခဲ့တာလဲ.......။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုကံၾကမၼာဆိုတဲ့အရာကေပးအပ္ခဲ့တာေပါ့
.................xxxxxxxx.......................................

မာန္

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

ဟိုတုန္းက.............ေႏြ။
ယခုလည္း.............ေႏြ။
ကႏၱာရလမ္း
အသည္းၾကြမ္းမတက္ ခံစားရလည္း
ရင္၀ယ္မာန္တင္း ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕
တက္မရွိလဲ ရြက္နဲ႕ေလွာ္မယ္
ရြက္မရွိလဲ လက္နဲ႕ေလွာ္မယ္
ရွိႏွင့္ျပီးသား ပန္းတိုင္သို႕...။ ။

ေရွာင္ေျပးတက္သူတစ္ေယာက္(သို႕မဟုတ္)ကၽြန္ေတာ္

Posted by AungMyintMyat Comments (1)

TROGEN WAR
အဲဒိစစ္ပြဲမွာဆိုရင္ဘယ္သူ႕ကမွန္လဲဘယ္သူကမွားလဲေသခ်ာေျဖရွင္းေပးပါ...။
ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ဂရိနတ္ဘုရားတပါးရဲ႕သားေတာ
္အာခိလ္လိစ္း(Archilies)ဟာဂရိတေယာက္မဟုတ္ပါဘူးဒါေပမဲ့
ဂရိနဲ႕ထရိုင္တိုက္ပြဲမွာသူဘာလို႕၀င္တိုက္ခဲ့တာလဲ။ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္လား...။
နံမယ္တခုအတြက္ဘ၀တခုကိုေပးလိုက္တာလို႕ေျဖမလို႕လား။
ျဖစ္နိူင္ပါတယ္လို႕ကၽြန္ေတာ္ကျပန္ေျပာမွာေပါ့..။
ဒါေပမယ့္သူမိန္းမတေယာက္အတြက္ဘာလို႕သူ႕ဘ၀ကိုျပန္ေပးခဲ့တာလဲ...။
ဒါေပမဲ့သူရလာဒ္ကညီတေယာက္ရဲ႕အသက္နဲ႕သူ႕အသက္ကိုေပးလိုက္ရတယ္ေလ....။
ကၽြန္ေတာ္လဲဒီလိုျဖစ္ေနျပီလား..။
ေတာင္းပန္ပါတယ္ေကာင္မေလးရယ္မင္းသူ႕ကိုငါကေနတဆင့္စကားေျပာပါနဲ႕....။
ေပးဆပ္ရမွာပဲလားကၽြန္ေတာ္အတြက္ျပန္ရဖို႕မရွိဘူးလား...။
ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ေသသြားမွာေပါ့....။
အသက္ကိုေပးလို႕ရေနျပီလား..။
အေ၀းဆံုးကိုထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရမလား..။
ဘုန္းေ၀..။
သူကေတာ့ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးနဲ႕အမုန္းဆံုးသူငယ္ခ်င္းပဲ..။
ကၽြန္ေတာ့ထက္အဆဆအရာရာျပည္႕စံုတယ္ေလ...။
သူ႕မွသူတန္ဖိုးထားျပီးသူအရမ္းခ်စ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့...
ညတိုင္းကၽြန္ေတာ္အိမ္မက္ထဲေ၀ေ၀နွင္းစိုတဲ့ေကာင္မေလးတေယာက္ရွိတယ္...။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြကသူငယ္ခ်င္းေတြပါဒါေပမဲ့ငယ္ေပါင္းေတြေတာ့မဟုတ္ပါ...။
ကၽြန္ေတာ့္တို႕ကဒဂံုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းေျပာင္းလာရင္းနဲ႕ခင္ၾကတာေလ...။

တေန႕ကၽြန္ေတာ္ကေက်ာင္းမွာတေယာက္ထဲထိုင္ေနတုန္း
ေႏြးေထြးတဲ့အျပံဳးေလးတခုကိုခံစာလိုက္ရတယ္...။
တေယာက္ထဲလားတဲ့အေစာၾကီးပဲတဲ့..။
တေယာက္ထဲေပါ့ေကာင္မေလးရယ္မင္းနဲ႕
ေတြမွကၽြန္ေတာ္နွစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္သြားတာ...။
ဒီလိုအေျဖမ်ိဳးကိုကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲကေနသူ႕ကိုေပးလိုက္ပါတယ္....။
ကၽြန္ေတာ့ပါးစပ္ကအင္းဆိုတဲ့စကားကေနပိုမေျပာနိုင္ေတာ့ဘူး..။
အဲဒိေန႕ကသူကအက်ၤီအ၀ါေရာက္အၾကားေလး၀တ္ထားပါတယ္
ဒါကိုကၽြန္ေတာ္ကသူ႕ကိုစိတ္ထဲကေနနံမယ္ေပးလိုက္ပါတယ္..။
အ၀ါေရာင္ျမင္းၾကားေလးလို႕...။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ဘုန္းေ၀ကေတာ့အစထဲကခင္ၾကတာပါ
သူနဲ႕ေ၀ေ၀နွင္းကေခၚတာသိပ္မေတြ႕ေတာ့ကၽြန္ေတာ္လဲသူတို႕မသိဘူးထင္တယ္...။
ေဟ့ေကာင္နတ္ေဆး...
ဗ်ာဆိုျပီးလန္႕ေအာ္လိုက္မိပါတယ္..။
(ကၽြန္ေတာ္နံမယ္ကနတ္ေဆးပါ..။နတ္ေဆးလို႕ျမန္မာလိုပဲနားလယ္ေပးပါ..။
ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္မွာမူလီေတြ
နတ္ေတြေရာင္းတဲ့ကလားၾကီးတေယာက္ျဖစ္သြားဘူးလို႕ေလ..။
မင္းနံမယ္ကိုအဂၤလိပ္လိုေရးရင္ဒီလိုေရးတဲ့(Nut Sale)စဥ္းစာၾကည္႕ပါသူေျပာပံုအတိုင္းတာဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္လဲမူလီေရာင္းတဲ့သူၾကီျဖစ္ေနျပီ...။
ေနာက္ျပီး-ႏွပ္ေဆးလဲမဟုတ္သလိုႏွပ္ေခ်းလဲမဟုတ္ပါဘူး..။)
မင္းဘာေတြးေနတာလဲကြတဲ့ေမးေနတာကေတာ့ဘုန္းေ၀ေလ..။
ေအာ္အ၀ါေရာင္ျမင္းၾကားေလးတေကာင္အေၾကာင္းဆိုပါေတာ့..။
မင္းကလဲကိုယ္နဲ႕မဆိုင္တဲ့ဘာသာကဟာေတြမစဥ္းစားနဲ႕အလုပ္ရႈပ္ခံလို႕..။
သူေျပာတာတမ်ိဳးၾကီးပဲေလ....။
အာမင္းကလဲဆိုေတာ့..။
သူကဟုတ္တယ္ေလျမင္းၾကားေတြဆိုတာသတၲေဗဒက
ေကာင္ေတြစဥ္းစာရမွာငါကို႕ရူပဆိုေတာ့ကြာ..
အင္း Gravittaion forceအေၾကာင္းတို႕ဘာတို႕စဥ္းစားေနရမွာတဲ့..။
ကၽြန္ေတာ္လဲသတၲေဗဒေျပာင္းယူမွထင္တယ္...
ျမင္းၾကားေလးအေၾကာင္မစဥ္းစာပဲမေနနိုင္ဘုူးေလ..။
တေန႕သူေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ကၽြန္ေတာ့ကိုလာမိတ္ဆက္ေပးတယ္...။
လူေတြေျပာေနၾကတဲ့ကမၻာပ်က္မယ္ဆိုတာဒါကိုေျပာတာလား..။
ေ၀ေ၀နွင္းပဲ..။
ေအာ္ကိုနတ္ေဆးသိတယ္ဟိုတေန႕ကမနက္ကသူနဲ႕
စိတ္ေကာက္ေနတံုးကတေယာက္ထဲေက်ာင္းလာတဲ့ေနကေတြတယ္ေလ..။
ကၽြန္ေတာ္ကဘုန္းေ၀နဲ႕သူနဲ႕စိတ္ဆိုးတုန္ပဲ
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သူနဲရင္းရင္းႏွီးနွီးေနခဲ့ရပါလား..။
ေနာက္ဆံုးနွစ္ပါအခုေတာ့ကၽြန္ေတာ
့ဘ၀အတြက္ဆံုးျဖတ္ရေတာ့မယ္ေလ...။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေရြးခ်ယ္စရာနွစ္ခုရွိတယ္
(၁)ကၽြန္ေတာ္အေဖရွိတဲ့နိုင္ငံခ်ားမွာေက်ာင္းသြားတက္မလား..။
(၂)ဘြဲ႕ရရင္ေဒါက္ဆင္းျပီးသေဘာၤတက္မလား...။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေရြးခ်ယ္စရာတခုကိုျပတ္ျပတ္သားဆံုးျဖတ္ရမွာေလ..။
ကၽြန္ေတာ္ကအေသခံရမဲ့လူလား မဟုတ္ရင္ထြက္ေျပးတက္တဲ့လူလား...။
ဘယ္လိုလူျဖစ္မလဲ...။
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ေအာက္ကစာကိုဆက္မဖတ္ခင္ကၽြန္ေတာ္ဘာကိုေရြးခ်ယ္မလဲစဥ္းစားေပးပါ...။
ကၽြန္ေတာ္နိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားေတာ့မွာပါ...။
မၾကာဘူးဆိုရင္ေတာင္တသက္ပဲ ျပန္လာျဖစ္မွာမဟုတ္....။
ကၽြန္ေတာ္ဟာဘယ္ေတာ့မွသူရဲ႕မ်က္၀န္းေတြကိုျပန္ျမင္ရမွာမဟုတ္ေတာ့..။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အ၀ါေရာင္ျမင္းၾကားေလးတေကာင္နဲ႕ဘယ္ေတာ့မွျပန္ေတြ႕ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးေလ..။
ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားမယ္သိေတာ့သူငိုတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ေခ်ာ့ပါတယ္မၾကာဘူးျပန္လာမွာပါလို႕..။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္ရည္မက်ပဲငိုတဲ့အသံေတြသူမၾကားနိုင္ပါဘူး....။
ဘုန္းေ၀လဲစိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူးေပါ့ကၽြန္ေတာ္လဲသူငယ္ခ်င္းတေယာက္
အျဖစ္နဲ႕သူ႕ေကာင္မေလးအေပၚကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွဖြင့္ေျပာခဲ့ပါဘူး..။
ကၽြန္ေတာ္ေလယာဥ္ေပၚတက္ေတာ့မယ္..။
အေမကိုငိုျပီးနုတ္ဆက္တယ္...။
အေမရယ္သားေကာင္မေလးတေယာက္ေၾကာင့္အေမကို
ခြဲသြားခဲ့တာလို႕ေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့အေမငိုေတာ့မည္ဟုမထင္..။
ကၽြန္ေတာ္အားလံုးကိုနုတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့ဘ၀အတြက္အေႏြးေထြးဆံုးျမန္မာနိုင္ငံကေန
ကၽြန္ေတာ္ငွက္ကေလးတေကာင္လိုျပန္တက္သြားခဲ့ပါျပီ....။
ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ဟာအခုအခ်ိန္မွာေတာ့အလြန္ေအးခဲေနခဲပါျပီ....။
ကၽြန္ေတာ့္အတိပ္ကိုစြန္လႊတ္လိုက္ပါျပီ...
ကၽြန္ေတာ့အနာဂတ္ကိုကၽြန္ေတာ္တည္ေဆာက္ေနပါျပီ...။
ျမင္းၾကားေလးေရမင္းကိုငါဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါဘူး...
ကၽြန္ေတာ္ဟာထြက္ေျပးတက္တဲ့လူတေယာက္ေပါ့ေနာ္...။
အေသမခံရဲရင္ေတာ့ထြက္ေျပးရမွာေပါ့ေနာ္....။
မင္းလဲဘုန္းေ၀နဲ႕ရန္ျဖစ္တိုင္းငါ့ကိုသတိရမွာပါ....
ငါေတာ့အျမဲတမ္းအတိတ္ေမ့ဖို႕ၾကိဳးစားေနမွာပါ
...
ခင္ဗ်ာတို႕စီမွာအတိတ္ေမ့တဲ့ေဆးရွိရင္ကၽြန္ေတာ္ကိုဆက္သြယ္လိုက္ပါ....
ျမင့္ျမတ္

စိတ္ကူးသက္သက္မ်ား

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

အျပင္မွာသဲၾကီးမဲၾကီးရြာေနတဲ့မိုးေတြကိုဘယ္လိုစာဖြဲ႕ရမွန္းမသိပဲ
ကၽြန္ေတာ္ကြန္ျပဴတာကိုဖြင့္လိုက္တယ္……။ ။
ေကာင္းျမတ္ရဲ႕ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ သီခ်င္းနဲ႕ပဲခံစားရမလား….။
ရဲေလးရဲ႕မိုးသီခ်င္းနဲ႕ ခံစားရမလား…။အာဇာနည္ရဲ႕မိုးသီခ်င္းနဲခံ
ဖြင့္ရင္ေကာင္းမလား…။ ။
ဘာသီခ်င္းနဲ႕မွာကၽြန္ေတာ္ရြာေနတဲ့မိုးေရေတြကိုမခံစားလိုက္ပါဘူး..။
အခုေရးေနတဲ့postေလးနဲ႕ပဲခံစားလိုက္ပါတယ္……………………..။ ။
“ငါဘယ္ေတာ့မွလိမ္တက္ဘူး” မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကအဲဒိစကားကို
အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာခဲ့ပါတယ္…..။ ။အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ခဲ့ဘူးတယ္……။ ။
အခုဒီစာကိုေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ကၽြန္ေတာ့ရင္ထဲဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး။
ထုိဘာမွမရွိေတာ့ခ်င္းသည္အျပစ္ကင္းစင္စြာကိုလွပေနပါတယ္…..။ ။
“I've never been perfect
But neither have you.”
ကၽြန္ေတာ္Likim Park ရဲ႕နားေထာင္ေနျဖစ္ေနတဲ့ Leave out all the rest
သီခ်င္းထဲကအၾကိဳက္ဆံုးစာသားေလးပါ။ ။အဲဒိေကာင္မေလးေကာင္မေလးကို
အဲဒိစာသားေလးေျပာျပခ်င္ပါတယ္…။ ။
ငါဘယ္ေတာ့မွေတာ့မျပည္႕စံုဘူးေကာင္မေလးရယ္….။
မင္းလဲမျပည္႕စံုပါဘူး….။လူဆိုတာ ကို႕အတြက္ေတာ့အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ့
လိမ္/ညာဘူးၾကမွာေပါ့..။လိမ္တာနဲ႕ညာတာဆိုတာအဓိပၸါယ္သူသလိုျဖစ္ေနလို႕
လူေတြက ေရာခ်ထားလိုက္ၾကတာ..။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့လိမ္ခ်င္းနဲ႕ညာခ်င္းကို
ကၽြန္ေတာ့္ကိုင္ပိုင္ခံစားခ်က္တစ္ခုရွိပါတယ္….။ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ညာတယ္ဆိုတာ
လူတစ္ေယာက္ကိုကိုမထိခိုက္မနစ္နာေစေသာမုသားလို႕ငါခံယူထားျပီး
လူတစ္ေယာက္ကိုပ်က္စီးေစလိုစိတ္နဲ႕သံုးေသာမုသားကိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကလိမ္ခ်င္း
လို႕သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္…။ ။ ဒါကေတာ့ကၽြန္ေတာ့ခံစားခ်က္ပါ တခ်ားသူေတြနဲ႕တူ
ခ်င္မွတူပါလိမ့္မယ္..။တူလဲတူႏိုင္ပါတယ္…။ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့post ေတြကိုဖတ္မိတဲ့
သူေတြသိပါလိမ့္မယ္ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ စာ ေတြဟာဦးတည္ခ်က္မဲ့သလိုျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္
ဒါကိုကၽြန္ေတာ္ကစိတ္ကူးသက္သက္မ်ား လို႕နံမယ္တပ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား?
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရပ္ေနေသာကမၻာၾကီးသည္၂၃ ဒီဂရီ ေစာင္းေနသည္ဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့တည္႕မတ္စြာရပ္တည္ရန္လိုအပ္သည္။
ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ကိုယ့္ခံစားမႈကိုေတာ့ကိုေလးစားသင့္တယ္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္…။စာေရးဆရာအၾကည္ေတာ္ရဲ႕ေနနတ္ကိုင္း၀တၳဳပါကဗ်ာေလးတစ္
ပုဒ္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္ဒီpost ေလးကိုအဆံုးသတ္လိုက္ပါရေစ။

အခ်ိဳျမိန္ဆံုးေပ်ာ္ရႊက္မႈ
အရက္စက္ဆံုးေသာကဗ်ာပါဒ
အခ်စ္ကိုအမုန္းႏွင့္တုန္႔ျပန္ျခင္း
မ်က္၇ည္တို႕ျဖင့္ေဆးေၾကာရံုနဲ႔မသည္႕မႈသား
အားလံုးကိုခါးစည္းခံရင္း
ေသဆံုးခဲ့ေသာသစ္တစ္ပင္။
ေလာကထဲေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့စြာ
မေကာင္းဆိုး၀ါးတို႕၏နက္ေမွာင္ေသာက်ိန္စာ
သင့္ခဲ့..........။
ငရဲကဲ့သို႕ပူေလာင္ေသာ
ေကြကြင္းရျခင္းက
ႏွလံုးသားမွအခ်စ္တို႕ကိုလႊမ္းျခံဳဖံုးလႊမ္း
ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ခဲ့ျပီ။
အို........သစ္ပင္
တမာန္ေတာ္လုိျဖဴစင္ခဲ့ေသာသင့္ေျခရင္းမွာ
ငါတို႕၏မ်က္ေရမ်ားႏွင့္သြန္းေလာင္းခြင့္ျပဴပါ....။
အၾကည္ေတာ္

အနက္ေရာင္မင္စက္မ်ား

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

ပူျပင္းေတာ့မွ
ေအးျမခ်င္းကို လြမ္းတယ္။
ေၾကြက်ေတာ့မွ
ပြင့္လန္းျခင္းကို လြမ္းတယ္။
ေမွာင္ေတာ့မွ
လမင္းကိုလြမ္းတယ္.။
လြမ္းေတာ့မွ၊
တမ္းတေတာ့မွ၊
သတိရေတာ့မွ၊
ခ်စ္မိေနေၾကာင္း၊စာလံုးေပါင္းကို
မ်က္ရည္ေဟာင္းနဲ႕ ေရးလိုက္တယ္..။ ။

ဆရာေမာင္လွမ်ိဳး(လူ႕ျပည္ကအပ္ႏွစ္စင္း၀တၳဳမွ)

ႏိုးထခ်င္း

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

တိတ္တိတ္ေလး
ေနခဲ့ရတဲ့၊ပစဥ္းတစ္ေကာင္ပါ။
ပုရစ္ေတြေလာက္ေတာင္
ေအာ္ျမည္ခြင့္မရ။
ခ်စ္ခြင့္ပန္မဲ့၊ေလျပည္ညင္းထဲမွာ
ေအးခဲတဲ့.အဆိပ္မ်ား၊မပါေၾကး
လိပ္ျပာအေတာင္ခတ္သံက
ခ်စ္ျခင္းကို၊ေ၀မွ်ေပးေတာ့တယ္.။
မထိုက္တန္သူအတြက္
မုန္တိုင္း.....။
စည္းခ်ားထားေသာ၊တံတိုင္းမ်ားအတြက္
ေတာ္လဲသံ....၊
ယိမ္းကပြင့္လႊာတို႕အတြက္
ျပာလဲ့လဲ့ေရႊ၀တ္မႈန္...။
ယံုပါအခ်စ္ရယ္...
(ကိုယ့္ရင္ကို၊စံုကန္ျပီး)
အခုမွသူ...ထြက္ေျပးလာတာ...။ ။

ဆရာေမာင္လွမ်ိဳး(လူ႕ျပည္ကအပ္ႏွစ္စင္း)၀တၳဳမွ