ခပ္ေပါ့ေပါ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ေသာက္ေနရင္း...
ႏြားရိုင္းတစ္ေကာင္ရဲ႕ၾကဆံုးခန္းလိုပါလား....
စီးခ်က္မွန္မွန္သြားေနေသာနာရီသံကိုနားေထာင္ရင္း
အိပ္ေပ်ာ္ ခဲ့တဲ့ညေတြ...
အသံထြက္မမွန္တဲ့အသက္ရွဳသံေတြနဲ႕ ႏိုးလာတက္မနက္ေတြ...
နာၾကင္မႈေတြ...
ထိုခဏ...
ထိုခဏ....
တစ္ခါတစ္ရံေလးေတြမ်ားလာခဲ့တယ္....
ဗီသိုပင္နဲ႕ လက္သံေတြ...
ပီကာဆိုရဲ႕ လက္ယာေတြ....
ဗင္းဆင့္ဂိုးရဲ႕ လက္ယာေတြ.....
အႏႈပညာက အေတာ္ေလးအသက္ရႈၾကပ္ေနခဲ့ပါလား...
ည
ေမွာင္လြန္းတဲ့ည...
ျပင္ဆင္ခ်င္ခဲ့တာေတြမ်ားလို႕
အကုန္ျပန္ျဖတ္လိုက္တာအေကာင္းဆံုးေပါ့...
ခပ္ညံ႕ညံ႕လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ .....
အႏႈပညာ...ငါအတြက္ငါေနရာရွာမရခဲ့ဘူ.......
ေစာခဲ့မိသလား ေနာက္ၾကခဲ့မိသလား
ေသခ်ာတာက ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာပဲ...
......................................................
စာသားေတြ......
အသက္မဲ့သြားခဲ့...တဲ့........
0 Comments:
Post a Comment