ယံုၾကည္မႈျဖင့္လူေတြေလ်ာက္လွမ္းခဲ့သည္မွာ
ယခု AD 2010တိုင္ခဲ့ျပီ.......
ထိုအခ်ိန္အထိ မည္သည္႕အရာ
ေတြကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္ကိုေတာ့
ကၽြႏ္ုပ္တိတိၾကၾကသိမည္႕လူရွိလိမ္မည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္မထင္မိပါ....
တစ္ခါတစ္ခါ လဲ ထိုအရာေတြကိုကို
ျပန္စမ္းစစ္မိပါတယ္...
အေျဖကိုရွာမေတြ႕ေသးသည္ကေတာ့
ၾကိမ္းေသပါသည္..
အကယ္၍ထိုလမ္းေတြ၏အဆံုးတြင္နံရံ
ၾကီးတစ္ခုရွိမည္ဆိုလွ်င္
ထုိနံရံၾကီးအခ်ားတစ္ဖက္တြင္......
တကယ္ေတာ့ ထိုနံရံၾကီးဆီသို႕သာ ဦးတည္
ေလ်ာက္လွမ္းေနၾကသည္သာ...
Scalar နဲ႕Vector ကို Unseem အျဖစ္ ထားျပီး
ေတြးမယ္ဆိုရင္ ဆိုရင္ possitive ဆိုသည္မွာေရာ
Negative ဆိုသည္မွာေရာ အလိုလိုေျပာက္သြားမည္ျဖစ္သည္...
ဥပမာ အေနျဖင့္တင္ျပရမည္ဆိုလွ်င္...
ျပိဳင္ကားလွလွေလးကိုေမာင္းလွ်က္ လူၾကိဳက္မ်ားေနသည္႕
စိုင္းစိုင္ခမ္းလွိဴင္သီခ်င္းမ်ားကိုဖြင့္ထားေသာ ေကာင္ေလးႏွင့္
လမ္းေဘးတြင္ အမိႈက္လိုက္ေကာက္ေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္၏
တန္ဖိုးမွာတူတူပင္ျဖစ္သည္..
မိမိပတ္၀န္းၾကင္တစ္ခုမွ လူတစ္စု သည္ ထိုလူ၏ အနာဂတ္ႏွင့္ပတ္သက္ေနသည္
အေရးၾကီးဆံုးလမ္းျပမ်ားသည္သာ...
လူ႕အဆင့္အတန္းခြဲခ်ားမႈမ်ားသည္....
ထိုအရာေတြကိုနား မလည္ေသာ လူတစ္စု၏ ခပ္ေပါ့ေပါ့ စကားမွ်တခြန္းသာျဖစ္ေနသည္...
Black Hole ကိုျဖတ္သန္းရန္လိုအပ္ေသာအားတစ္ခုသည္
လူအဖြဲ႕အစည္းအားရြံ႕မုန္းခ်င္းမ်ားလားဟု ကၽြန္ေတာ္ေမးခြန္းထုပ္ခ်င္ေနသည္...
ထိုေမးခြန္းေျဖရန္ အိုင္းစတိုင္းအား ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္လာေရာက္ေဆြးေႏြေစခ်င္ပါသည္
ထိုင္ေနခ်ိန္တြင္တံခါးေခါက္သံၾကားသည္....
ထဖြင့္လိုက္သည္...
မည္သူမွမရွိ...သရဲေျခာက္သည္ဟုေတာ့မေတြးမိ....
ေသခ်ာသည္ကေတာ့ တံခါးကိုေခါက္သြားေသာသူသည္...
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိေခါက္သြားျခင္ျဖစ္သည္...။
နီးခ်င္းေ၀းခ်င္းကိုကၽြန္ေတာ္မေတြးမိခင္ ေတြးမိသည္မွာ
စိတ္နယ္နမိတ္အကြာအေ၀းတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္...
တစ္တစ္ခါ တစ္ေယာက္ထဲ တစ္ခုခုကိုလုပ္မိလိုက္သည္ကို
ကြယ္၀ွက္ထားတက္သာလူသားမ်ားအေပၚ
ကၽြန္ေတာ္အျပစ္မတင္လို...။
လိုအပ္ခ်ပ္ေလးတစ္ခုကိုမ်ဥ္းမတားမိေသးခင္မွာ
ထရံေပါက္လေရာင္ေလးကိုေျခာင္းၾကည္႕လ်က္ေပါ့...
ကိုယ့္ကိုကိုအိပ္မက္ထဲက ဆြဲထုတ္ပါ...
ကြန္ျဖဴးရႈပ္ေတာ့မေျပာပါဘူး အဲလို...
တကယ္အစစ္မွန္ေတြဟုတ္ပါ့မလား...
ထြက္ရက္ေပါက္ကိုေတြးမိတာ...
ဘာေတြျဖစ္ေနခဲ့တာလဲ....
ထိုညက ........
အိပ္မက္မမက္ပါ...
1 Comments:
really good ...
Post a Comment