AungMyintMyat | An another chapter to be told!: December 2009

တရားခံမဲ့ လူသတ္မႈမ်ား...။

လူေတြကအရူးေတြပဲ...
ခပ္တည္တည္ႏွင့္ေျပာေနသည္...။
လူကေတာ့ေခါင္းေပၚမွာ
ေကာ္ဖီမစ္အထုတ္ၾကီးကိုေဆာင္းထားျပီးေျပာေနသေပါ့..။
ေအာ္...
အရူးေတြအရူးေတြ တဲ့...။
ပါးစပ္ပိတ္...။
တိတ္ငါစတိုင္နဲ႕ငါရူးတာ...။

ေျပာရင္းေျပာရင္း ေျပာေနရမည္႕ အခ်စ္အေၾကာင္း.....။

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

လူေျပာအေတာ္ေလးမ်ားလာခဲ့ပါသည္....။
အခ်စ္အေၾကာင္းဟုေျပာရရင္လူၾကီးမင္းတို႕နားလည္

ေသာသေဘာဟု ထင္ႏိုင္ပါသည္...။
ထိုအရာကိုကၽြႏ္ုပ္မႏွံ႕စပ္ေသာအရာမ်ား
ဟုေခါင္းစဥ္တက္ခ်င္ေသာ္လဲ
အမေလးေျပာရေတာ့မယ္.....
လူပ်က္ေတြပ်က္တဲ့ငိုခ်င္းလိုပဲေပါ့...
မည္သူမွ်ေသေသခ်ာခ်ာမသိၾကပါ...။

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွတ္စုတို

Posted by AungMyintMyat Comments (3)

လူ႕ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာၾကီးအားရိုက္ခ်ိဳးခြင့္ျပဳပါ...။
ကေလးငယ္က လူၾကီးကိုမႈန္ကုတ္ကုတ္ႏွင့္ေမးလိုက္သည္...။
လူၾကီးက ဟားဟားစကားတက္လိုက္တဲ့ကေလးေလး.......တဲ့...။
ဒီလိုကေလးငယ္စီကဒီစကား ၾကားရတာကို
အေတာ္ေလးအံ့အားသင့္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္
ဒါေပမဲ့ လူတခ်ိဳ႕ေတာ့
ရယ္စရာလို႕သေဘာထားလိုက္တက္ၾကတယ္...

ေကာင္းကင္၏အပိုင္းအစမ်ား

Posted by AungMyintMyat Comments (0)

ခပ္တည္တည္ပဲရပ္ၾကည္႕ေနလိုက္ပါတယ္
အျမင္ကတ္လုိ႕ပါခင္ဗ်ာ လူေတြကို
ေဆးမေသာက္မိဘူးဗ်
နည္းနည္းရူးေနတယ္
အင္းးေလ
တစ္ခါတစ္ေလလဲ
ရူးသင့္တယ္မလား

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။