ဘယ္သူ႔အတြက္မဟုတ္ဘဲ ေမွာင္လာတဲ့ညေနခင္းက ကၽြန္ေတာ့္ အတိတ္ေတြကို တူးေဖာ္ေစခ်င္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေပးမ်ိဳးနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကားအေရွ႕ကဖြင့္လိုက္တဲ့ သာမန္ျမန္မာဇာတ္ကားတစ္ခုနဲ႔အတူ လူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ အပန္းေျဖမႈေတြ လြင့္ပ်ံ႕ေနခဲ့တဲ့ညေနဟာ အခုေတာ့လဲ တိတ္ဆိတ္မႈေတြနဲ႔ လွလွပပေလးေမွာင္ သြားခဲ့တယ္။ အင္းယားကန္ေဘာင္၊ ၁၉လမ္း၊ ဖုန္ေတြထေနတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၊ နီေၾကာင္ေၾကာင္ ေရႊအိုေရာင္ အရည္လွလွေလးေတြ၊ အဆုပ္ထဲစြဲေနေစျပီး ျပာအျဖစ္ထြက္ခြာသြားခဲ့တဲ့ ႏိုကိုဒင္းအတိုင္ေလးေတြ၊ သြားတက္ ေလးေတြနဲ႔ နာမည္သံုးလံုးပိုင္ရွင္ ေလးငါးေယာက္ရဲ႕ရာဇဝင္ အစအစရွိတဲ့ အတိတ္ေတြက အစီအစဥ္မက် ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ အတိတ္ဆိုတာ မၾကာမၾကာထုတ္ၾကည့္ ျဖစ္တဲ့ ဦးေႏွာက္ထဲက အယ္လ္ဘမ္တစ္အုပ္ပါပဲ။ ျပီးေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနကေန ကၽြန္ေတာ္ခဏလန္႔ႏိုးသြားတယ္။
လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္ေႏွးတယ္ (တဲ့)။ ဒါေပမဲ့ သူက တည့္တည့္ပဲေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ ဘယ္လိုတည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊ တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွမေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ အက်ေတြအတက္ေတြ၊ အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊ မျမင္ႏိုင္တဲ့ နီးကပ္မႈေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္းအေမွာင္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ စီရင္ခဲ့ၾကရတာပဲ။ ခပ္လင္းလင္း ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားၾကည့္ၾကတာေပါ့…။
မွတ္ဉာဏ္ေတြရယ္ ျမဴခိုးေတြနဲ႔ ေဝဝါးေနတဲ့အနာဂါတ္ရယ္ ကေန ခပ္ေမွာင္ေမွာင္ လမ္းေၾကာထဲကို မၾကာခဏ ထၾကည့္မိတယ္။ မေရရာမႈေတြ၊ မလံုျခံဳမႈေတြရယ္ၾကား ၾကိဳးစားအားတင္းရင္း ေနရတယ္။ ေနာက္ျပီး အစိမ္းေရာင္ ခပ္ပုတ္ပုတ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္လန္႔ေနမိတယ္။ ရင္ခုန္မႈနဲ႔အတူ အလင္းေရာင္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပစ္လိုက္တယ္။ မနက္ျဖန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အနာဂါတ္ကို ထြန္းညွိဖို႔အတြက္ေပါ့..။ တိမ္တိုက္တစ္ခုအတြက္ ဆို႔ဆို႔နင့္နင့္ရြာခ်မိေတာ့မယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့။
ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕ ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကို ေလွ်ာက္ခဲ့မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပးေနမိတယ္။ အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ရုပ္ရွင္တကားမဟုတ္ခဲ့မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာ။
အခုျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္တန္းေတြက မနက္ၾကရင္ စိမ္းေနမလားသိခ်င္ေနမိတယ္။ အရင္ကလိုပဲ ေျမပံုကားခ်ပ္လို မဟုတ္တဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႕ လမ္းမထက္မွာ ဘဝအေၾကာင္းတစ္ပိုင္းတစ ညည္းဆိုကာ ယံုၾကည္မႈေတြ လြယ္ျပီး အနာဂါတ္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ ဦးတည္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ဇူလိုင္လ မိုးေရစက္ေတြထဲမွာေပါ့။
ေအာင္ျမင့္ျမတ္
June 5’s 2:45AM
[Theme လေရာင္လမ္း: ဇြန္လ၏မိုးေရစက္မ်ားၾကား လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း(ကိုေတဇာ)]
[Special thanks to Ko Tazar for editing the essays]
0 Comments:
Post a Comment