ေလာေလာလတ္လတ္အေျခအေနရ ရာသီဥတုသည္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ပါေတာ့မလို မပါေတာ့လိုနဲ႕ ညိဳမလို လင္းမလိုျဖစ္ေနသည္။
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႕ရင္ျမင္ႏိုင္ေသာ မီးခိုးမ်ားအူ၍ ထြက္ေနေသာ ေတာင္ေစာင္းတစ္ေနရာလဲေတြ႕ေနရေသးသည္။
လြန္ခဲ့ေသာမိနစ္အနည္းငယ္က တီးထားေသာ ဂစ္တာေလးသည္ ပိုးလိုးပက္လတ္လဲေနသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့မိနစ္အနည္းငယ္ မယင္ငယ္ တုန္းပိသံ ႏွင့္ဆိုထားသည္
"တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕သိနားလည္ငိုေကၽြးဖို႕..."ဆိုတဲ့ chorusေလးညည္းမိတိုင္း ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်ီးၾကဴးမိသည္။ ခ်ီးၾကဴးမိသည္႕စကားလံုး အား ကၽြန္ေတာ္ ေခ်းၾကဴးမိသည္ဟု ေပါင္းမိသည္ ထို႕ေနာက္ ျခီးၾကဴးမိသည္ဟုေပါင္းမိသည္ ေနာက္ဆံုး ေစာေစာက စာေၾကာင္းမွာလိုေပါင္းလိုက္သည္။ မွန္ခ်င္မွန္မည္ မွားခ်င္လဲမွာေနႏိုင္သည္ ။ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တာဝန္မယူႏိုင္။ ေလာေလာလတ္လတ္ အေျခအေနရ နားထဲတြင္ရယ္သံအခ်ိဳ႕ကိုစိတ္တိုေနသည္။
ဘဝဆိုတာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကည္႕ေနသည္ ကၽြန္ေတာ္ အနည္းငယ္ရယ္ခ်င္သြားသည္။ ဟုတ္သည္ ... သူ႕ဟာသူ ေဆာက္တလြဲျဖစ္ေနသည္။ ခပ္ရိုင္းရိုင္သံုးမိ၍လားမသိ ရန္ကုန္မွ မာဆက္အမည္ခံ ဘိေတြအေၾကာင္းသတိရသည္။ ကၽြန္ေတာ္သိနားလည္စြာ ကစားဖူးေသာ ေနရာမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႕ေနာက္တစ္ေနကုန္အင္တာနက္ထိုင္သံုး ဘူးေသာ တိုက်ိဳဒိုးနပ္ကိုသတိရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို စာလံုးေပါင္းမွာသည္ဟု ေဝဖန္တက္သူမ်ားကိုလဲသတိရေနသည္။ ဘဝမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေသာအခါမွ သတ္ပံု မစစ္ပါ....။ လက္ရွိအေနအထားရ ကၽြန္ေတာ္မွားေနႏိုင္သည္ ျမင္ခဲ့သည္ပင္လွ်င္ အမွန္ကိုျပင္ဖို႕ကၽြန္ေတာ့္တြင္အစီအစဥ္မရွိ။ အစီအစဥ္ဟူ၍ ဆိုရေအာင္လည္း မည္သည္႕အရာက အစဥ္လိုက္လာေနသနည္း....။ ေျဖပါ။မေျဖႏိုင္လဲေနပါ။ ထူးအိမ္သင္ဆံုးသြားတာၾကာျပီ ဒါကိုကၽြန္ေတာ္္သိသည္ ခင္ဗ်ားတို႕လဲသိပါလိမ့္မည္
သူ႕သီခ်င္းတခ်ိဳ႕ရွင္သန္ေနသည္.... ခ်စ္ခ်င္းအားျဖင့္ သူ႕၏ အျခားေသာဖန္တီးမႈမ်ားကိုေတာင့္တသည္။ အနည္းဆံုးေသာ မိမိဒိုင္ယာရီ မွ ေကာင္းႏိုးရာရာမ်ား(အေကာင္းျခည္းပဲေရးထားေသာ မွတ္တမ္းမ်ား) အားေကာက္ႏႈတ္၍ စာအုပ္ေရးေရာင္းသူမ်ားကို အျမင္အနည္းငယ္ကတ္ေနသည္။ ထို႕ေနာက္စကားၾကီးစကားၾကယ္ ေျပာလြန္းေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုစာမ်ိဳးနဲ႕ေစာင္းခ်ိတ္ရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားမိသည္။ ယခုေလာက္ႏွင့္လံုေလာက္ျပီဟုထင္တယ္။
အတိတ္သည္ ခပ္မွိန္မွိန္ ရွိေနသလို အနာဂါတ္သည္ ဝိုးတိုးဝါးတားျဖစ္ေနသည္။ မေန႕ညက မန္ယူရႈံးသည္ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္သည္။
ဘာရယ္မဟုတ္ သူတို႕ကိုမုန္းသည္။ သူတို႕လဲ ကၽြန္ေတာ့္အားသိမည္ဆိုလွ်င္ မုန္းႏိုင္ပါသည္ ။သို႕ေသာ္ သူတို႕ကၽြန္ေတာ့္အားမသိသျဖင့္
အမုန္းသံသရာမရွည္ေတာ့ ကံေကာင္းသည္။ မဆီမဆိုင္ လြန္ခဲ့ေသာလအနည္းငယ္ကလားမသိေတာ့ ေသသြားျပီၾကားေသာ ေရဘဝဲေပါလ္အားသတိရသည္။
ျပည္႕ၾကီးငါး ,ကင္းမြန္သို႕မဟုတ္ေရဘဝဲ ထုတ္ထုတ္ ထုတ္ထုတ္ေနမည္႕ ပင္စာအခ်ိဳ႕စားခ်င္ေနသည္။ မနက္တုန္းက ပိုတဲ့ အီၾကာေကြးေလးလဲ ကၽြန္ေတာ့္လို ေပ်ာတီးေပ်ာ့ဖတ္ျဖစ္ေနျပီဟုထင္တယ္။ညေနေလးနာရီခြဲေက်ာ္ျပီ ယခု ကၽြန္ေတာ္လဲ ႏွစ္လံုးထီထြက္ခ်ိန္ကို သတိမိလာေၾကာင္းစဥ္းစားမိသည္။
ထိပ္စီးျငိမ္ေလာက္ျပီဟုထင္သည္၊ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ႏိုင္သည္။ယေန႕ခန္႕မွန္းခ်က္မ်ားအရ မနက္ျဖန္ျဖစ္လာမည္႕အေၾကာင္းတရားမ်ားအား မနက္ျဖန္တြင္သိႏိုင္မည္ဟု သတင္းရရွိပါသည္။

0 Comments:

Author Profile

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။

Followers

Blog Archive

On Facebook

Creative Commons License The City Of Dream by AungMyintMyat is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.Based on a work at www.aungmyintmyat.net. Permissions beyond the scope of this license may be available at aungmyintmyat@aungmyintmyat.net.