သတိရခ်င္းေတြ ခ်ေရးတုန္းက သူမရွာေဖြမေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ခ်စ္ျခင္းအေၾကာင္း တစ္စြန္းတစ္စပါလာႏိုင္တယ္
မွန္ေသာတရားပါလို႕ ေျပာျပီးမွားေနတဲ့သီအိုရီတစ္ခု ပါလို႕မိမိကိုယ္ကို နာမည္ေပးတုန္းက ခေရပန္းေတြေၾကြတဲ့လမ္းေလး
ကၽြန္ေတာ္လြမ္းေနမိတယ္...။ တစ္ခုပဲ အဲ့ဒိလမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္သူမနဲ႕ မေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။
ကဲထားပါေလ ... အရႈံးဆိုတာလဲမရွိဘူး အႏိုင္ဆိုတာလဲမပါတဲ့ အရာတစ္ခုလို႕ပဲထင္ပါတယ္...။
အမွန္ကေလာကၾကီးက မွ်ေျခမွာရွိေနသင့္တာ..။
ကၽြန္ေတာ္သူမကို ခ်စ္ခဲ့တဲ့အခ်စ္မွာပါကာသနေတြမပါဘူး အေရာင္ေတြမပါဘူး တစ္ခုခုေတာ့ပါခဲ့မယ္
အနႏၱလို႕ေျပာထြက္ေလာက္ေအာင္လဲ သတၱိမရွိေသးဘူး....။

ေလေပၚမွာပ်ံ၀ဲေနတဲ့စြန္ေလးကိုၾကည္႕ရင္းလြမ္းတယ္။Idream application ထဲက ပင္လည္ေအာ္သံကိုခံစားျပီးလြမ္းတယ္။
အဲ့ အညိဳေရာင္သံေလးေတြၾကားတိုင္းလြမ္းတယ္။ ဒီေလာက္ပဲ ဒါဆို အလြမ္းေနာက္ခံပန္းခ်ီကား စဆြဲဖို႕ ကုန္ၾကမ္းလံုေလာက္သြားျပီ...။
"မင္းမွီခဲ့ငါ့ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ ပုခံုးေလးကို ကိုင္ျပီး ရင္ထဲကတသက္လံုးေအာင့္ေနေတာ့မယ္"အဲလိုစာမ်ိဳးနဲ႕ လြမ္းေနတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူး။
အစိမ္းေရာင္မ်က္ခင္းေလးေတြပါမယ္။သဲေတြ၀င္ေနတဲ့ ေဘာင္းဘီတစ္ထည္ပါတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒိေလာက္ပဲ။

ေနာက္ခံအေရာင္ကို အညိဳေရာင္ေလးသံုးထားတယ္ အလြမ္းနဲ႕တူတဲ့မိုးေရစက္ေတြ တျဖည္းျဖည္းၾကေနတယ္။
ဟုတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္ပန္းခ်ီကားက အသက္၀င္ေနတယ္ အတိတ္ရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈနဲ႕....။
ပင္လည္ၾကီးကို လြမ္းမိတယ္ သဲေတြကို လက္ထဲစုပ္မိတယ္ အဲတစ္ခုပဲ အာရွနဂါးကားေပၚက ထိုင္ခံုေလး ....
ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒါေလးလဲပါသင့္တယ္...။ ဟုတ္ျပီ ေနာက္ျပီးေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအေၾကာင္းပါမယ္...။
ဒီေလာက္ဆိုပန္းခ်ီကားေလးကျပည္႕စံုေနျပီ...။ ဒီပန္ခ်ီကားေလးကို အခန္းထဲမွာခ်ိတ္ထားမယ္ တစ္ဦးပိုင္အေနအထားမ်ိဳးနဲ႕
နည္းနည္းေလာဘၾကီးလိုက္မယ္ ရေနျပီျပီးျပည္႕စံုသြားျပီ။
ဂစ္တာတစ္လက္ရယ္ ၀ီစကီတစ္ခြက္ရယ္(Label ေတာ့ျဖစ္ပေစေပါ့ အေရာင္ကအေရးမၾကီးဘူး)။ အတိတ္ေတြနဲ႕ လံုေလာက္သြားျပီ
အလြမ္းဆိုတာမ်ိဳးကလဲ ၀ီစကီတစ္ခြက္လိုမ်ိဳးပဲ အ၀င္ေတာ့ဆိုးသေယာင္ရွိေပမဲ့ ခံစားတက္တဲ့လူနဲ႕သာဆိုင္သည္ဟုထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလြမ္းေတြကို ကၽြမ္းက်င္စြာျပဳလုပ္တက္သူတစ္ေယာက္ပဲေလ...။ တကယ္ပါ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာ၏ ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ားထဲမွာ
အလြမ္းဆိုသည္မွာအရသာအရွိဆံုးအပိုင္းဟုထင္မိတယ္။ အတိတ္အေၾကာင္းေတြးရင္ ေသြးမတိတ္တဲ့ ဒဏ္ရာေတြဆိုလို႕လဲ သိပ္မရွိပါဘူး။
အလြမ္းဆိုတဲ့ ေနာက္ခံပန္ခ်ီကားေလးကိုခံစားခ်က္ပါပါေရးဆြဲရာမွာ ေနာက္ခံအျဖစ္ကူညီေပးခဲ့ေသာ အတိတ္ကို အထူးေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။
ဤမွ်သာ ... ဆိုလိုတာက ျပီးသြားျပီလို႕ဆိုလိုတာပါ ... ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေနာက္ခံပန္းခ်ီကားေလးက ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘက္ထဲက
အခန္းေလးထဲမွာတင့္ေတာင္းတင့္တယ္ေလး ေနထိုင္ႏိုင္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္...။

ေနာက္ဆံုးမွာ၀န္ခံခ်င္း
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာေတြ အလြမ္းေနာက္ခံပန္းခ်ီကား ဟူေသာဆရာေမာင္လွမ်ိဳး ၏ စာအုပ္နာမည္ေလးအားသံုးစြဲလိုက္ပါသည္။
ထို႕အျပင္ယခုေရးသားခဲ့ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားတြင္ကၽြန္ေတာ့္ အက္ကြဲသံတစ္ခ်ိဳ႕ပါ၀င္ခဲ့သည္မွာလဲ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
သို႕ေသာ္ ကာယကံရွင္ အားရည္ညႊန္း၍ ေရးသားခဲ့သည္မဟုတ္ေၾကာင္း နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူမအား ယခုအခ်ိန္ အေနွာင့္ အရွက္ေပးလိုစိတ္
လံုး၀(လံုး၀) မပါရွိေၾကာင္းလဲ ကၽြန္ေတာ္အာမခံပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာရဲ႕ပါ၀င္ပစၥည္းမွာ အလြမ္းက အရသာအရွိဆံုးပဲ ဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္ခံစားသိရွိျပီးသားျဖစ္ပါတယ္။

1 Comments:

ၾကိဳက္ပါတယ္.. က်ေနာ္လဲ အကိုတို ့လိုအေ၇းအသားေလးတက္ခ်င္ပါရဲ ့..
အသည္းေတာ ့မကြဲခ်င္ဘူး..( မကြဲဆို မိန္းခေလးတေယာက္နဲ ့မိနစ္ ၂၀ ၿပည္ ့ေအာင္စကားမေၿပာဘူးပါဘူး .. ေအာ္တိုေၾကာက္ေနတာမ်ိဳးေပါ ့..)..

Author Profile

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။

Followers

Blog Archive

On Facebook

Creative Commons License The City Of Dream by AungMyintMyat is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.Based on a work at www.aungmyintmyat.net. Permissions beyond the scope of this license may be available at aungmyintmyat@aungmyintmyat.net.