အစိမ္းေရာင္ေန႕စြဲမ်ား...၏အိပ္မက္အျပက္တစ္ခု...။

Posted by AungMyintMyat

၀ွားေမာလိုက္တာ....ေရခပ္တိုက္မဲ့သူေတာ့မရွိပါ...။
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကတစ္စံုတစ္ခုကို ျပီးဆံုးေစလိမ့္မယ္တဲ့..။
ခပ္တည္တည္ပဲရပ္ၾကည္႕လိုက္တယ္....။
တီ...........(တံခါးဘဲလ္တီးသံ)
၀င္ခဲ့ပါ ဒုကၡ.....
ဒုကၡကျပန္ေမးသဗ် မင္းငါမွန္းဘယ္လိုသိလဲတဲ့
သိသေပါ့ ငါ့အိမ္ကိုမင္းကလြဲျပီးဘယ္သူလာတက္လို႕လဲ...။

တစ္ခုခုကိုအစျပဳလိုက္မိျပီလား...အဆံုးသတ္တစ္ခုမွာ
ရဲတိုက္ၾကီးတစ္ခု အခန္းငယ္ေပါင္းမ်ားစြာ.....
တံခါးကိုေခါက္ဖို႕လက္ကိုရြယ္လိုက္တယ္....
ျပီးမွျပန္ရုတ္လိုက္ပါတယ္...။
ဒီတိုင္းျပန္လွည္႕လိုက္တယ္...
ဒီရဲတိုက္ထဲကအခန္းေတြအားလံုးျပည္႕ေနတယ္ေလတဲ့...

သမိုင္းကိုျပင္ဆင္ခ်င္တဲ့ေျမေခြးတစ္ေကာင္...
ရိုးသားခ်င္တဲ့ ၀ံပုေလြ တစ္ေကာင္သူတို႕ႏွစ္ေကာင္နဲ႕
ဘာျဖစ္ခ်င္းမွန္းမသိတဲ့ေလာဘၾကီးတဲလူတစ္ေယာက္..
ေလာကၾကီးကအေမွာင္ကလြဲျပီးဘာတက္ႏိုင္မွာလဲဗ်ာ...

မဂၤလာပါ မနက္ၾကရင္ဒီဇင္ဘာလကိုေရာက္ျပီ...
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕မသက္ဆိုင္ပါဘူးဗ်ာ...
ဒီေတာ့ ျပန္လွည္႕ထြက္ဖို႕လမ္းမရွိတာ တိုးထြက္သြားရံုပဲ...
သဘာ၀ပတ္၀န္းၾကင္ၾကီးတစ္ခုနဲ႕ ဆန္႕ၾကင္ျပီးလမ္းေလ်ာက္မိၾကေတာ့..။

Save Our Planet လို႕ဆိုင္းဘုတ္ကိုကိုင္ထား
တဲ့ေဆးလိပ္လက္ၾကားညႈပ္ထားတဲ့
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးလိုေပါ့...။
၀ွားမိုးလဲမလင္းေသးဘူး.....။
ေမွာင္ေတာ့လဲေမွာင္မေနပါဘူး...။
ရႈပ္ေထြးေနတဲ့အေတြးေတြ..
တံခါးေခါက္လာတဲ့ဒုကၡေတြ...
ဒီထဲမွာညကေမ်ာသြားခဲ့တယ္.....။
ေက်းဇူးျပဳျပီးဒုကၡေရ...
ဒီညေတာ့တံခါးမေခါက္ပါနဲ႕....။

0 Comments:

Post a Comment

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။