ကၽြန္ေတာ္္တို႕ခံစားမႈေတြကိုလႊမ္းမိုးႏိုင္မလား
ဆိုတာပါပဲ။ေသခ်ာတယ္လက္ရွိအေျခအေနမွာ
ေရပန္းစားေနမဲ့အေၾကာင္းအရာက
ဂ်ပန္ကဆူနာမီျဖစ္ရမယ္။
ေနာက္ျပီးအက္စစ္မိုးရြာမယ္ဆိုတဲ့
ေကာလဟာလအေၾကာင္းျဖစ္ရမယ္။
ကၽြန္ေတာ္အဲ့ဒိအေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာ
မေရးမိေအာင္ၾကိဳးစားေနမိတယ္။
ေဟာၾကည္႕ေရးမိသြားျပီ၊ အဲ့လိုပဲကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနေတြကလႊမ္းမုိးေနတယ္ဆိုတာ...။
မိုးရြာေနျပီဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တစံုတရာကိုခံစားမိေနသလိုပဲ...။
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးခံစားမႈမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တယ္..။ေဟာၾကည္႕ဒါလည္းပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနတစ္ခုပဲ...။
ကၽြန္ေတာ့္စာလဲေျပာေနၾကဇူးဇ္နတ္မင္းနဲ႕အလင္းနဲ႕အေမွာင္နဲ႕ျပသနာလိုျဖစ္ေနပါျပီေကာလား။ အဲ ျပသနာေတြရဲ႕အရင္းအျမစ္ကိုရွာျပီ။အဲအဲ့လိုေျပာျပန္ေတာ့ ၊ျမွားဒဏ္ရာကိုကုမလား၊ျပစ္တဲ့ျမွားကိုရွာမလား ဒီေနရာေရာက္လာျပန္ပေကာ။အဲ့လိုနဲ႕သံသရာလည္ေနတာ။ေနာက္ေတာ့လဲ
ဘာမွမဟုတ္သလိုပဲထားလုိက္ျပီ။
"ဗိုက္စာေန၍ ကဗ်ာေရး၍မရ" (ကိုေအာင္ခ်ိမ့္-လက္ရွိအေျခအေန)
ဒီစာေလးကကၽြန္ေတာ္ကိုဒီလိုအေတြးေတြစာဝင္ေစတာလားပဲ...။ ဟုတ္တယ္လက္ရွိအေျခအေနေတြက ကၽြန္ေတာ့္တို႕ကိုမိနစ္တိုင္းလႊမ္းမိုးေနတယ္။ကၽြန္ေတာ္အာမ မခံ ႏိုင္တာတစ္ခုရွိတယ္ဒီစာဖတ္ျပီးရင္ခင္ဗ်ားကိုအက်ိဳးတစ္ခုခုျဖစ္ေစႏိုင္တယ္ဆိုတာမေသခ်ာဘူး ခံစားမႈတစ္ခုခုေပးမယ္လို႕တဲ့ထင္တယ္။ဥပမာခင္ဗ်ားရဲ႕လက္ရွိအေျခအေနကိုသတိထားမိတာမ်ိဳးေပါ့။
အဲအခုစာေၾကာင္းဆံုးသြားရင္လဲမေသခ်ာေတာ့ျပန္ဘူးခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ဒီစာရဲ႕လႊမ္းမိုးမႈကိုမေက်မနပ္ျဖစ္ျပီး တမင္မသိသလိုလဲေနႏိုင္တယ္။မသိသလိုေနေနတာကိုက ခံစားမႈတစ္ခုျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အဲဒီလိုနဲ႕ပထမစာကမွန္သြားျပန္ေရာ။အဲအခုျပန္မွားသြားျပန္ျပီ။ေဟာျပန္မွန္သြားျပန္ျပီ။
သံသရာကအေတာ္လည္လာျပီ။ကၽြန္ေတာ္တို႕ကပဲအေရာင္ထင္လြယ္သလား၊ကၽြန္ေတာ္တို႕ေၾကာင့္ပဲ
အေရာင္ေတြထင္သလားေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး၊ၾကိမ္းေသတာ အေရာင္ေတြေတာ့ရွိေနျပီ။တကယ္ပဲသတ္မွတ္ခ်က္ေတြရွိေနတာပဲ။အခုပဲၾကည္႕ေလ ကၽြန္ေတာ္ကအရစ္ရွည္ျပီးစထားတဲ့စာေလးကိုဘယ္လိုေလးအဆံုးသတ္ရမလဲစဥ္းစားေနရျပီ။
ေဟာၾကည္႕ၾကည္႕ဦး တကယ္ပဲအဆံုးအသတ္တစ္ခုလိုအပ္ေနတာေရာ ဟုတ္လို႕လား။ အခုအေနအဆံုးသတ္လိုက္ရင္ေရာစာကတိုေနမလား။ဒီစာကရွည္ဖို႕ေရာလိုလို႕လား။
တိုဖို႕ေရာလိုလို႕လား။ေခါင္းစဥ္တစ္ခုတပ္ရမယ္ဆိုရင္ေရာဘာတပ္ရမလဲ။
ကၽြန္ေတာ္ကေရာဘာကိုရည္ရြယ္တာလဲ။ေဟာမရည္မရြယ္ထားဘူး။
အဲရည္ရြယ္ထားတယ္။ကဲၾကည္႕ထပ္လည္ေနျပန္ျပီ။လည္တာေတြမ်ားေနေတာ့လည္မူးေနျပန္ေရာ အကုန္မူးေနေတာ့ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားေရာ၊ေဟာပံုမွန္ျဖစ္ေနတာကေန အရည္ဝင္ျပီးမူးလာေတာ့ေတာ့ မူလအေနအထားျပန္ေရာက္ျပန္ေရာ။အဲပတ္ခ်ာကျပန္လည္ေနျပီ။အရက္သမားေတြလဲ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင္းမူးေကာင္းမူးေနႏိုင္ျပန္ျပီ။
အကုန္လံုးမိုးခါးေရေသာက္ၾကရျပီဆိုပါေတာ့၊ လူတစ္ေယာက္က မေသာက္ဘူးတင္းခံတယ္၊ အဲမေသာက္ဘူး၊ဟုတ္တယ္၊မေသာက္ဘူး၊မေသာက္ဘူး၊မုိးခါးေရေသာက္ရင္ရူးႏိုင္တယ္။
အဲတင္းခံလိုက္တာတစ္ေလာကလံုးမိုးခါေရးေသာက္ျပီးခ်ိန္မွာသူက်န္ေနတယ္မေသာက္ေသးဘူး၊
ဒီအခ်ိန္မွာပဲသူအလိုလိုအရူးျဖစ္သြားေရာ။အဲေကာင္းေနတဲ့လူကရူးတာလား၊ရူးေနတဲ့လူမွေကာင္းတာလား။
မူးေနတဲ့လူမွေကာင္းတာလား၊အမူးေျပတဲ့လူမွေကာင္းတာလား။ကၽြန္ေတာ္က မူးေနတာလား၊ရူးေနတာလား။ အားလံုးကေရာ။ ေမးလိုက္ေျဖလိုက္နဲ႕ သံသရာက ဆန္႕မရေအာင္ရွည္သြားျပန္ေရာ...။အသာေလးအေရာင္ေျပာင္းတက္စီးသြားယံုနဲ႕ျပီးေနတာကို အလုပ္ရႈပ္ခံေနမိတာမ်ားလား။ ဘယ္ေတာ့မွရွင္းမရႏိုင္တာမ်ိဳးလား။ဘာျဖစ္ျဖစ္မနက္ျဖန္မွာမ်က္ႏွာသစ္ဖို႕ ဒီလည္ေနတာၾကီးမွာဆက္ေမ်ာေနဖို႕လုိေသးတာပဲေနာ့္...။
0 Comments:
Post a Comment