ညေတြကေမွာင္လာတာပဲရွိတယ္.
ဘာမွေတာ့ထူးခ်ားမလားခဲ့ဘူး......။
၂၁ရာစုနဲ႕အေနၾကာလာတာနဲ႕အမွ်အံ၀င္ခြင္ၾကျဖစ္ဖို႕နီးစပ္လာေပမဲ့..
၁၉ရာစုအယူအဆေတြနဲ႕အေတြအေခၚေတြဟာအေတာ္ေလးေျပာင္းျပစ္ဖို႕
လိုလာျပီလို႕ထင္မိေသာ္လဲ....အေတာ္ေလးညံ႕ျဖင္းတဲ့ပံုစံေတြနဲ႕..
၂၁ရာစုထဲတိုး၀င္လာခဲ့ၾကတယ္..။
အပိုလိုဟာလကမၻာေပၚတကယ္ဆင္းသက္ခဲ့လားဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြ။
ဒါေျခာျမိဳ႕မွာအဆိပ္ေငြ႕နဲ႕ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကိုသတ္ခဲ့တဲ့ဟစ္တလာရဲ႕
အက်င့္စရိုက္ေတြ.....။
Celine Dions ရဲ႕My Heart will go on သီခ်င္းကိုနားေထာင္ျပီး
သနားေနတဲ့သူေတြ...။
သူတို႕ကိုသူတို႕အသနားခံခ်င္တဲ့သူေတြ...။
ဒီလုိဒီလိုနဲ႕ပဲ၂၁ရာစုၾကီးကမႈန္မိႈင္းေနခဲ့တာၾကာလွေပါ့....။
မနက္ခင္းေတြမွာမီးခိုးေတြနဲ႕ျပည္႕နက္ေနတဲ့အထဲမွာ...
ေဆးလိပ္ေလးလက္ၾကားညွပ္ထားတဲ့လူငယ္ေတြ.....
အသက္ရွဴရၾကပ္သထက္ၾကပ္လာတယ္....။
မ်က္လံုးေတြကအညွီအေဟာက္ေတြနဲ႕ျပည္႕နွက္လို႕....
ခက္ထန္ထန္မ်က္၀န္းတစ္စံုကိုငါရင္မခုန္မိဘူး...။
ဒီလိုဒီလိုနဲ႕....၂၁ရာစုရဲ႕အတြင္းၾကၾကအပိုင္းကိုငါတို႕ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့ၾကတယ္..
လမ္းေတြေလ်ာက္ေနခဲ့တယ္...
ခရီးေတာ့မေရာက္ခဲ့ၾကဘူး...
ခပ္တည္တည္ေတာ့ရပ္ၾကည္႕မေနၾကဘူး....
မနပ္ရင္ေတာ့ခံသြားရမယ္ဆိုတဲ့စကား....
ရိုးသားတယ္ဆိုတဲ့အမာခံစကား.....
မလိမ္တက္တဲ့မုသား.....
ဒါေတြၾကားမွာ....
ပံုျပင္ဆန္ဆန္Tales ေတြဖတ္...
Romatics ဆိုတဲ့စကားလံုးတစ္လံုနဲ႕.....
ဖေယာင္းတုိင္းေလးေတြထြန္းျပီးေတာ့...
ရွိန္ပိန္ခြက္လွလွေလးကိုကိုင္ျပီး
ညစာစားတဲ့စိတ္ကူးရင္အိပ္မက္ေတြ....
ရိုက္ခြဲျပစ္လိုက္....
ငါလဲဖေယာင္းတိုင္ထြန္းထားတယ္....
Romatics ဆန္ခ်င္လို႕ေတာ့မဟုတ္ဘူးကြ...။
မီးမလာလို႕!!!
Posted by
AungMyintMyat
1 Comments:
ဘက္ထရီအုိးဝယ္ပါလား.
Post a Comment