တိမ္ေတြကသူ႕အလိုလိုေရြ႕လ်ားေနတယ္....
ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲကို႕ကိုကိုSelf Reference နဲ႕ေမာင္းႏွင္ေနတယ္....
လူတိုင္းမွာဘ၀တစ္ခုရွိတယ္.....ကိုယ့္ဘ၀မွာေတာ့ကိုကဇတ္လိုက္ေပါ့......
ဒါေပမဲ့သူ႕ဘ၀မွာသူဇတ္လိုက္ဆိုတာေမ့ထားလို႕မရဘူး......
စက္တင္ဘာလကုန္ဆံုးေတာ့မယ္....
ျငိဳမိႈင္းမိႈင္းေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕ၾကည္လင္ေတြေရစက္ေတြ...
စုိထိုင္းထိုင္းေန႔ရက္ေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီး
ေအးခဲခဲႏွင္းပြင့္ထဲၾကားထဲတိုး၀င္ဖို႕နီးလာျပီ...
ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ေန႕ရက္ေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ဖို႕အင္အားတစ္ခု
လိုအပ္ေနတာေတာ့အမွန္ပဲ...
တကယ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ႏွလံုးသားေတြကအၾကီးၾကီးေတြပါ...
ေကာင္းကင္ရဲ႕မဲေမွာင္စြာရက္စက္မႈမ်ားရဲ႕ေအာက္မွာ.....
အင္မတန္ၾကီးမားတဲ့ႏွလံုးသားေတြခုန္ေနပါတယ္....
မီလွ်ံငွက္ကိုသေဘာမၾကဘူး....
ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီမီးေလာင္ၾကြမ္းလဲမခံႏိုင္ဘူး...
ကမၻာေပၚမွာလူေတြဘယ္ေလာက္ရွိလဲ...
အခ်ိန္မရလို႕မေရထားမိဘူး....
ေကာင္းကၾကယ္ေတြေရာ...
သတိမထားမိဘူး....
ဘ၀ကိုပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို႕သာေျပာမယ္ဆိုရင္
ေမာ္ဒန္ပန္ခ်ီကားလို႕နားလည္ရခက္မွာေတာ့အမွန္ပဲ...
အရာတိုင္းမွာတန္ဖိုးတစ္ခုစီရွိတယ္....။
ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကိုမ်က္စိနဲ႕ၾကည္႕ယံုနဲ႕မရဘူး
ဘ၀တစ္ခုကိုလဲမ်က္စိနဲ႕ၾကည္႕ယံုနဲ႕မရဘူး
ျပန္သန္းရာေတြ...နားခိုရာေတြ...ထည္႕မစဥ္းစားခ်င္ဘူး....။
ဦးတည္ရာမတူေပမဲ့ျပန္သန္းတာခ်င္းေတာ့တူတာပဲ...။
ေျမၾကီးဆန္စြာ အသက္ရွင္မယ္.....
ေကာင္ကင္ဆန္စြာ ေတြးေခၚမယ္.....
ကိုယ္မွန္မယ္ထင္တာ ကိုလုပ္ၾကမွာပဲ
ကိုယ္တိုင္က ဇတ္လိုက္ပဲကို...
သူလဲသူမွန္တယ္ထင္ရာသူလုပ္လိမ့္မယ္
သူလဲဇတ္လိုက္ပဲ...
ဘ၀ႏွစ္ခုကို
သီအိုရီေတြမပါပဲ ေပါင္းစပ္ခ်င္းကို....
လပ္ထပ္ခ်င္းလို႕ဆိုမယ္ဆိုရင္...........
ရလဒ္ကဘာျဖစ္မလဲ......
ျမန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေႏွးေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္အခ်ိန္ဆိုတာ...
လူ႕စိတ္ကသတ္မွတ္ေနတာပါ........
နာရီမရွိခဲ့ရင္အခ်ိန္ဆိုတာရွိမွာမွမဟုတ္ပဲ...
ျပကဒိန္မရွိခဲ့ ႏွစ္ေတြဘယ္ရွိမလဲ....
မလိုတာေလးေတြကိုေလ်ာ႕ၾကည္႕ခ်င္တယ္...
အံ၀င္ခြင္ၾကေလးျဖစ္ေနေအာင္ေပါ့...
အံ၀င္ခြင္ၾကျဖဳတ္မယ္ဆိုတိုင္းကိုျဖဳတ္ခ်င္တာ
ျဖဳတ္လို႕ေတာ့မရဘူးေပါ့...
ျဖစ္သင့္သေလာက္ေပါ့........
အရာတိုင္းဟာေတာ့ သူ႕ပါသူရွိသင့္ေနတာပဲ..
အခ်ိန္ေတြသာမရွိဘူးဆိုရင္....
အာရုဏ္ဦးဆိုတာ ေစာေစာေရာက္သင့္တဲ့အရာပဲ...
ညဆိုတာေစာေစာကုန္ဆံုးသင့္တယ္...
တစ္ခါတစ္ခါၾကျပန္ေတာ့လဲ...
အဲဒိညေတြဟာပဲႏွေမ်ာဖို႕ေကာင္းေနျပန္ေရာ.....
+ & -
အေကာင္းနဲ႕အဆိုး
ဆိုတာဦးတည္ရာခ်င္သာမတူတာပါ...
ရွိေနခ်င္းတရားကေတာ့တူတူပါပဲ...။
ဒီလိုေနရာေတြေျပာင္းေရႊ႕ၾကည္႕ျပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ္လည္း
သူ႕ေန႕ရာနဲ႕သူျပန္ထားလိုက္ပါတယ္...။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေတြ
အေပါင္းအႏႈတ္ေတြထဲပဲျပန္ေရာက္ေနျပန္ေရာ႕လား...။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲကို႕ကိုကိုSelf Reference နဲ႕ေမာင္းႏွင္ေနတယ္....
လူတိုင္းမွာဘ၀တစ္ခုရွိတယ္.....ကိုယ့္ဘ၀မွာေတာ့ကိုကဇတ္လိုက္ေပါ့......
ဒါေပမဲ့သူ႕ဘ၀မွာသူဇတ္လိုက္ဆိုတာေမ့ထားလို႕မရဘူး......
စက္တင္ဘာလကုန္ဆံုးေတာ့မယ္....
ျငိဳမိႈင္းမိႈင္းေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕ၾကည္လင္ေတြေရစက္ေတြ...
စုိထိုင္းထိုင္းေန႔ရက္ေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီး
ေအးခဲခဲႏွင္းပြင့္ထဲၾကားထဲတိုး၀င္ဖို႕နီးလာျပီ...
ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ေန႕ရက္ေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ဖို႕အင္အားတစ္ခု
လိုအပ္ေနတာေတာ့အမွန္ပဲ...
တကယ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ႏွလံုးသားေတြကအၾကီးၾကီးေတြပါ...
ေကာင္းကင္ရဲ႕မဲေမွာင္စြာရက္စက္မႈမ်ားရဲ႕ေအာက္မွာ.....
အင္မတန္ၾကီးမားတဲ့ႏွလံုးသားေတြခုန္ေနပါတယ္....
မီလွ်ံငွက္ကိုသေဘာမၾကဘူး....
ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီမီးေလာင္ၾကြမ္းလဲမခံႏိုင္ဘူး...
ကမၻာေပၚမွာလူေတြဘယ္ေလာက္ရွိလဲ...
အခ်ိန္မရလို႕မေရထားမိဘူး....
ေကာင္းကၾကယ္ေတြေရာ...
သတိမထားမိဘူး....
ဘ၀ကိုပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို႕သာေျပာမယ္ဆိုရင္
ေမာ္ဒန္ပန္ခ်ီကားလို႕နားလည္ရခက္မွာေတာ့အမွန္ပဲ...
အရာတိုင္းမွာတန္ဖိုးတစ္ခုစီရွိတယ္....။
ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကိုမ်က္စိနဲ႕ၾကည္႕ယံုနဲ႕မရဘူး
ဘ၀တစ္ခုကိုလဲမ်က္စိနဲ႕ၾကည္႕ယံုနဲ႕မရဘူး
ျပန္သန္းရာေတြ...နားခိုရာေတြ...ထည္႕မစဥ္းစားခ်င္ဘူး....။
ဦးတည္ရာမတူေပမဲ့ျပန္သန္းတာခ်င္းေတာ့တူတာပဲ...။
ေျမၾကီးဆန္စြာ အသက္ရွင္မယ္.....
ေကာင္ကင္ဆန္စြာ ေတြးေခၚမယ္.....
ကိုယ္မွန္မယ္ထင္တာ ကိုလုပ္ၾကမွာပဲ
ကိုယ္တိုင္က ဇတ္လိုက္ပဲကို...
သူလဲသူမွန္တယ္ထင္ရာသူလုပ္လိမ့္မယ္
သူလဲဇတ္လိုက္ပဲ...
ဘ၀ႏွစ္ခုကို
သီအိုရီေတြမပါပဲ ေပါင္းစပ္ခ်င္းကို....
လပ္ထပ္ခ်င္းလို႕ဆိုမယ္ဆိုရင္...........
ရလဒ္ကဘာျဖစ္မလဲ......
ျမန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေႏွးေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္အခ်ိန္ဆိုတာ...
လူ႕စိတ္ကသတ္မွတ္ေနတာပါ........
နာရီမရွိခဲ့ရင္အခ်ိန္ဆိုတာရွိမွာမွမဟုတ္ပဲ...
ျပကဒိန္မရွိခဲ့ ႏွစ္ေတြဘယ္ရွိမလဲ....
မလိုတာေလးေတြကိုေလ်ာ႕ၾကည္႕ခ်င္တယ္...
အံ၀င္ခြင္ၾကေလးျဖစ္ေနေအာင္ေပါ့...
အံ၀င္ခြင္ၾကျဖဳတ္မယ္ဆိုတိုင္းကိုျဖဳတ္ခ်င္တာ
ျဖဳတ္လို႕ေတာ့မရဘူးေပါ့...
ျဖစ္သင့္သေလာက္ေပါ့........
အရာတိုင္းဟာေတာ့ သူ႕ပါသူရွိသင့္ေနတာပဲ..
အခ်ိန္ေတြသာမရွိဘူးဆိုရင္....
အာရုဏ္ဦးဆိုတာ ေစာေစာေရာက္သင့္တဲ့အရာပဲ...
ညဆိုတာေစာေစာကုန္ဆံုးသင့္တယ္...
တစ္ခါတစ္ခါၾကျပန္ေတာ့လဲ...
အဲဒိညေတြဟာပဲႏွေမ်ာဖို႕ေကာင္းေနျပန္ေရာ.....
+ & -
အေကာင္းနဲ႕အဆိုး
ဆိုတာဦးတည္ရာခ်င္သာမတူတာပါ...
ရွိေနခ်င္းတရားကေတာ့တူတူပါပဲ...။
ဒီလိုေနရာေတြေျပာင္းေရႊ႕ၾကည္႕ျပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ္လည္း
သူ႕ေန႕ရာနဲ႕သူျပန္ထားလိုက္ပါတယ္...။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေတြ
အေပါင္းအႏႈတ္ေတြထဲပဲျပန္ေရာက္ေနျပန္ေရာ႕လား...။
0 Comments:
Post a Comment