““ဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ဘာေတြကို တည္ေဆာက္ေနခဲ့ၾကပါလိမ့္....””
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္
““ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ဘာေတြကို တည္ေဆာက္ေနခဲ့ၾကပါသလဲ””
မင္းခိုက္စိုးစံ
(ဖိုးသူေတာ္ေျပာေသာပံုျပင္)
ဟုတ္တယ္ဗ်…။ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာေတြတည္ေဆာက္ေနၾကပါလိမ့္….။ ။
တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႕ထိုးခဲ့တဲ့ခ်က္စ္ ပြဲေလးကိုသတိရတယ္ဗ်..။
သူခ်က္စ္ထိုးတဲ့ပံုစံကတစ္မ်ိဴးပဲ..။Queenမရွိရင္သူရံႈးသြားျပီလို႕ခံယူထားလားမသိဘူး..။
ပထမပြဲသူ႕Queen အစားခံလိုက္ရတာနဲ႕သူရံႈးျပီဆိုျပီးအစကျပန္စခိုင္းတယ္…..။ ။
ေနာက္ပြဲၾကေတာ့သူ႕Queenကိုသူအစားမခံရေအာင္ကာကြယ္ေနရင္ကေနပဲ သူရႈံးသြားပါတယ္…။
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတယ္ဗ်…။ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြဘာေတြတည္ေဆာက္ေနၾကတာလဲ
ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကုိမေလွာင္မိပါဘူး။ ။သူ႕လုိပဲကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလဲ အဓိကပန္းတိုင္းကို
ေျပာက္ေနၾကတာပဲမဟုတ္လား….။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာအတြက္အသက္ရွဴေနၾကလဲ….။
ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းဟာခ်က္စ္ပြဲတြင္King ကိုအစားခံရမွရွံဴးတယ္ဆိုတာသူသိပါတယ္..။
ဒါေပမဲ့သူကPower အၾကီးဆံုးလို႕ေျပာၾကတဲ့Queen ကို မရွိမျဖစ္လို႕ခံယူထားတာပါ…။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲသူ႕လိုပဲဘ၀အတြက္အေရးၾကီးတဲ့ဟာကိုေမ့ထာျပီး….။ သူ႕လို႕ပဲ
ေအာင္ျမင္တဲ့ပူေလာင္မႈေတြကို မရွိမျဖစ္ခံယူထားၾကတယ္ေလ….။ ။

Chess ခံုေပၚကQueen ရုပ္ကိုကိုင္လိုက္မိတယ္……။ပူေလာင္လိုက္တာဗ်ာ…..။
မွန္တစ္ခ်ပ္မွာ ကၽြန္ေတာ့မ်က္ႏွာကိုထပ္ၾကည္႕လိုက္မိတယ္…။
ပူေလာင္လိုက္တာ…..။ ။

ေနာက္ေန႕မနက္မိုးေတာ့ကၽြန္ေတာ့္အေရွ႕မွာလူတစ္ေယာက္ရပ္ေနတယ္…
ေသခ်ာၾကည္႕ေတာ့အဲဒါကၽြန္ေတာ္ပဲ….လက္ထဲမွာလဲQueen ရုပ္ေလးကိုင္လို႕
ေမးခြန္းတစ္ခုေမးသြားတယ္….သူေမးသြားတာက…..
what are we building?”တဲ့..။ ။

ဆရာမင္းခိုက္စိုးစံကေျပာတယ္  မသိမ္းပိုက္သူကေအာင္ႏိုင္တယ္တဲ့...။
ကၽြန္ေတာ္လက္မခံခ်င္ဘူးဒီစကားကိုေတာ့  သိမ္းပိုက္သူေတြလဲေအာင္ႏိုင္ေနတာပဲေလ......။
လူတိုင္းေလာဘေတြေမာဟေတြက  ကမၻာၾကီးကို၀ါးျမိဳေနတယ္လို႕စိတ္ကူးမိေတာ့
အားခီလိစ္ကကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာျပတယ္.....  စစ္ပြဲေတြျဖစ္ရတာလဲေလာဘေတြေမာဟေတြေၾကာင့္တဲ့....။
ဘ၀ဆိုတာ..မေမွ်ာ္လင့္ထားတာေတြရယ္...  မျဖစ္ခ်င္တာေတြရယ္.....မလိုခ်င္တာေတြရယ္ၾကာမွာ
ပန္းတိုင္တစ္ခုစီေရာက္ေအာင္သြားရတဲ့  ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုေပါ့လို႕စဥ္းစားမိေတာ့
ဆိုကေရးတီးကေျပာတယ္"ငါရွိေနရင္  လူေတြအကုန္သတ္ေသကုန္လိမ့္မယ္တဲ့..."။
ေအာ္သူမရွိလို႕ငါစာေရးေနႏိုင္တာပါလားေတြေနတုန္း...
လင္ကြန္းေျပာတဲ့စကားေလး  တစ္ခြန္းေခါင္းထဲေရာက္လာတယ္
"ငါျပင္ဆင္ထားတယ္ ငါအတြက္အခြင့္အေရးတစ္ခုေရာက္လာလိမ့္မယ္။"
ဒီလိုအေတြးထဲကမွကၽြန္ေတာ့္အေဖေျပာတဲ့စကားေလးတစ္ခြန္းကိုနားလည္လာခဲ့တယ္...
"ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕ လိႈ႕၀ွက္ခ်က္ထဲမွာ အဆံုးမဲ့ သည္းခံျခင္းေတြနဲ႕ 
လူမသိ သူမသိ က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္စ ေတြ ပါ၀င္ေနတတ္ပါတယ္...တဲ့"
ေအာ္...လင္ကြန္းေျပာတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ဖို႕ေပးဆပ္ရမွာေတြအမ်ားၾကီးေပါ့ေနာ္.....။
အခ်စ္တဲ့.. .. .. ကၽြန္ေတာ္လဲေသခ်ာမသိဘူးဗ်.။ ..။
ဘယ္လိုနားလည္လို္က္ရရင္ေကာင္းမလဲ.. .. ..။ ။
"ႏူးညံမႈတစ္၀က္ပါတဲ့ရမၼက္လို႕ပဲေျပာရင္ေကာင္းမလား.."
"အားလံုးျပီးဆံုးသြာေသာ
အသိကိုဘာသာျပန္ထားျခင္းလို႕ေျပာရင္ေကာင္းမလား..
'ကၽြန္ေတာ္ခံယူထားတဲ့လူဆိုတဲ့ခံယူခ်က္ထဲမွာ...အခ်စ္ဆိုတာ 
အေသးငယ္ဆံုးအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေနေကာင္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္.. .. ..'
လူေတြဟာကို႕ကိုကိုအခ်စ္ဆံုးလို႕ကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္ထားတယ္.. .. ..
ကၽြန္ေတာ္လဲကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ဆံုးလို႕ခင္ဗ်ားလက္ညိွဴးထုိးမယ္ဆို
ကၽြန္ေတာ္မျငင္းပါဘူး...။
လူေတြကကို႕ကိုကိုခ်စ္လြန္းလို႕
မရွိခ်င္ေယာင္ေစာင္ထားတာေတြအမ်ားၾကီးပါ..
ေသခ်င္းတရားဆိုတာရွိေနပါတယ္..ဒါေပမဲ့
ကၽြန္ေတာ္တို႕ဒါကိုေတြးျပီးမငိုေနၾကပါဘူး...။
ေရွ႕ဆက္မဲ့မနက္ဖန္ကို အေကာင္းကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ျပင္ဆင္ေနၾကပါတယ္...။
ေသခ်င္းတရားကိုေတာ့မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္လိုက္ပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့္မွာလဲဒုကၡရွိတယ္ခင္ဗ်ားတို႕မွာလဲဒုကၡေတြျပႆနာေတြရွိတယ္
အိုဘားမားမွာလဲရွိသလို စီေရာ္နယ္ဒိုမွာလဲရွိတယ္ ဂ်ဴးလိယက္စီဆာမွာလဲရွိခဲ့သလို
နပိုလီယံမွာလဲရွိခဲ့တယ္။
ဘယ္Life ကေအးခ်မ္းေနလို႕လဲ...။
ဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဒီဒုကၡေတြကို ေတြးျပီးငိုမေနမိပါဘူး....။
လူတစ္ခ်ိဳ႕ကဘ၀ကုိေပါ့ေပါ့ေလးေတြးျပီးျဖတ္သန္းတယ္...။
လူတစ္ခ်ိဳ႕ကဘ၀ကိုေလးေလးပင္ပင္နဲ႕ျဖတ္သန္းတယ္....။
လူတစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ဘ၀ကိုပံုမွန္ပဲျဖတ္သန္းတယ္............။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အေပၚကလူေတြလိုမျဖတ္သန္းပါဘူး...။ ။
ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ထင္ရာကိုလုပ္ျပီးျဖတ္သန္းပါတယ္...။ ။
ကၽြန္ေတာ္မွန္မယ္ထင္ရင္ကၽြန္ေတာ္လုပ္မယ္..
ျဖစ္လာတဲ့ကိစၥကိုကၽြန္ေတာ္ တာ၀န္ရဲတယ္..။
အႏိုင္မခံလိုတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ရံႈးခဲ့ရတဲ့တိုက္ပြဲေတြအမ်ားရွိသလို...
ေမ့ထားေပမဲ့အမာရြတ္ေတြကသတိေပးေနတဲ့မခံခ်င္စိတ္ေတြလဲရွိတာေပါ့...။
ကၽြန္ေတာ္ကတစ္ခါတစ္ေလမွာေလးေလးပင္ပင္ျဖတ္သန္းျပီး
တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ေပါ့ေပါ့ေလးပဲျဖတ္သန္းတယ္။ 
တစ္ခါတစ္ၾကေတာ့လုပ္သင့္တာေတြကိုလုပ္ျပီး
ကို႕ကိုအတက္ႏိုင္ဆံုးခ်စ္ျပေနေတာ့တာပါပဲ..။
ဒီလိုနဲ႕ပဲတစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္သြားဖို႕အားတင္းရင္း..။
ကၽြန္ေတာ္လဲ..လြန္ခဲ့ေသာေန႕ကိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ပါတယ္...။ ။

မိုးလင္းတာနဲ႕ဘာတစ္ခုမွအဆင္သင့္ျဖစ္မေနခဲ့ပါလား……..
ငါရွဴေနတဲ့ေအာက္ဆီဂ်င္ေတာ့အဆင္သင့္ျဖစ္ေနလို႕ေတာ္ပါေသးတယ္လို႕ျဖည္႕ေတြးျပီး
ငါ့ရဲ႕မနက္ခင္းတစ္ခုကိုငါစတင္တံခါးေခါက္မိတယ္…။
လူဆိုတာ တစ္ေန႕ေန႕တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာတစ္ခုခုျဖစ္ေနဖို႕အတြက္လက္ရွိရွိသမွ်ကိုေပးဆပ္မဲ့သူေတြပါလား.။
ဂစ္တာတီးမဲ့အခ်ိန္မွာ သီခ်င္းေတြဟာအဆင္သင့္ထြက္လာဖို႕ေကာင္းတယ္….။
မနက္ျဖန္မနက္ေတြမွာအသက္ဆက္ရွဴဖို႕အားအင္တစ္ခုခုလိုအပ္ေနတာအမွန္ပဲ….။
ေအာ္လူေတြလူေတြ…
မလိမ္တက္ဘူးလို႕ေအာ္ျပီး လိမ္စရာမရွိသူ႕ကိုသူလိမ္ေနတဲ့သူနဲ႕
ေလာဘမရွိပါဘူးဆိုတဲ့ပိုက္ဆံသမားေတြ
ကူညီပါမယ္ဆိုျပီးေခါင္းပံုျဖတ္မဲ့သူေတြ
အဲဒိလိုလူေတြဟာေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့
ေျဗာင္လိမ္ေျဗာင္စားေတြျဖစ္သြား ျဖစ္သြားေတာ့ပဲ…
ေပးပါ့မယ္ေပးပါ့မယ္ေအာ္ျပီး
ေပးဖိုးေျပးေနတဲ့သူေတြနဲ႕….
တန္ဖိုးထားပါတယ္တန္ဖိုးထားပါဆိုျပီး
ျဖတ္စီးေနတဲ့သူေတြနဲ႕…။
Gravitational Force ကိုနယူတန္ကရွာေတြခဲ့တယ္…
ကၽြန္ေတာ္လဲ Force တစ္ခုရွာေတြ႕ထားတယ္ဗ်…
အဲဒိForce ကိုကၽြန္ေတာ္က The Greeditional Force
လို႕နံမယ္ေပးထားတယ္ဗ်…။
ဒါေပမဲ့ဒီForce ကကိန္းေသမဟုတ္ဘူးဗ်…
လူအေပၚမွာမူတည္တယ္ေပါ့….။
ဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္အာမခံႏိုင္တာတစ္ခုကေတာ့
ပုထုဇဥ္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ ဒီForce ဘယ္ေတာ့မွ Zero မဟုတ္ျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး…။
ငါတို႕ကပုထုဇဥ္ေတြပဲပုထုဇဥ္ေတြမလို႕ေလာဘရွိတယ္လို႕ေျပာေနတဲ့သူေတြကို
ပုထုဇဥ္ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရကိုပါဠိလိုအရိယာလို႕အဓိပၸါယ္ဖြင့္တယ္ဗ်….
အရိယာဆိုတာကေတာ့ျမန္မာလိုအနက္ျပန္ဖြင့္ရင္ မစင္ၾကယ္မသန္႕ရွင္းေသာလို႕အဓိပၸါယ္ျပန္ရတယ္…။
ဒါေၾကာင့္အဲဒိလူေတြကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တာတစ္ခုကေတာ့
ပုထုဇဥ္ပုထုဇဥ္ေအာ္ေနမဲ့အစား မသန္႔ရွင္းတဲ့ေကာင္ေတြ မဆင္ၾကယ္တဲ့ေကာင္ေတြလို႕
ေအာ္ေနၾကပါလားလို႕…။
ေအာ္လူလူလူလူ တယ္လဲခက္ပါလား..ကၽြန္ေတာ္လဲမသန္႕ရွင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲ
မျဖဴလဲမျဖဴစင္ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ့္မွာလဲ Greeditional force ရွိတယ္…
ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ေနတဲ့အရာေတြကေတာ့ လူတိုင္းရသင့္တဲ့အခြင့္အေရးေတြ
လူတိုင္းအတြက္ေအာင္ျမင္မႈေတြ….အလိမ္အညာကင္းတဲ့ေလာကၾကီးတစ္ခုရယ္
မင္းကလူေတြအျပင္ထြက္ေနတယ္လို႕ေ၀ဖန္သူမ်ားအတြက္ေအာက္ကစာေလးကို
ဆက္ေရးျဖစ္ပါတယ္…
လူဆိုတာ ကို ဋီကာေက်ာ္ မွာ ဘယ္လိုဖြင့္လဲဆိုရင္
အတၳံ အနတၳံ မနသီတိ မႏုေႆာ ဆိုျပီးေရးထားတယ္
အက်ိဳးရွိတာကိုလည္း သိ မရွိတာကိုလညး္ သိတာကို လူတဲ့
ေနာက္တစ္မ်ိဳးထပ္ဖြင့္တယ္
ကုသလာကုသလံ မနသီတိ မႏုေႆာတဲ့
ကု သိုလ္ အကုသိုလ္ ကိုသိတာလည္း လူတဲ့
လူဆုိတာကို အဲ့ဒီေပတံနဲ႕ တုိင္းတာရမယ္
အဲ့ေတာ့ လူဆိုတာကို သိျပိးလူ ျဖစ္လာရင္အဲ့ ဒီ ဟာေတြသိမွ လူ အစစ္ လို႕ေခၚလို႕ရမယ္…
လူေတြကေတာ့မ်ားၾကီးပဲ
ဒါေပမယ့္ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကားေခါင္းေပါက္တိုင္း လူပီသတယ္လို႕မေခၚႏိုင္ဘူး ..............
ကၽြန္ေတာ္ကလူပါ…..သင္သာလူပီသေအာင္ၾကီၾကိဳးစားၾကည္႕ပါဦး…။

နတ္ေဆး
11, August, 2009(Tuesday)
2:44PM

ဘ၀မွာစိတ္ဆင္းရဲ႕စရာေတြ ယုတ္မာခံရမႈေတြ စြန္႕ျပစ္ခံရမႈေတြ
အႏိုင္က်င့္ခ်င္းခံရမႈေတြ ဘာလို႕ဒီေလာက္မ်ားတာလဲ
တခါတစ္ေလလဲ ဒီသံသရာၾကီးထဲကလြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ
ပူလိုက္တာေနာ္ ဒီေလာက္ခ်မ္းေနတာေတာင္ငါဘာလို႕ပူေနပါလိမ့္!!
တခါတစ္ေလလဲလူေတြက ကို႕ကိုကိုအမွန္တရားလို႕ထင္ေနတက္ၾကတာေပါ့...!!
ေအာ္သေဘၤာသားၾကီး ဂါလီဗာကေတာင္အရွင္လတ္လတ္ျမင္းတိုင္းျပည္ကိုေရာက္သြားလို႕
လူေတြရဲ႕ညစ္ညမ္းမႈေတြနဲ႕ မသန္႕စင္မႈေတြကိုေတြ႕ခဲ့တာ...
ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့လူျပည္မွာေနရင္ကို လူေတြရဲ႕ညစ္ပတ္မႈေတြ
စိတ္ထားေတြကိုခံစားမိေနတယ္ဗ်ာ...............!!!
လူေတြရဲ႕မ်က္လံုးေတြကိုက "ဟြန္း "ညီွေစာနံတယ္
မင္းကေရာလူမဟုတ္လို႕လားလို႕ေမးရင္ေတာ့.....
ကၽြန္ေတာ္ကလူပါ....ဒါေပမဲ့သေဘၤာသားၾကီးဂါလီဗာလိုပဲ...ကၽြန္ေတာ္
လူေတြကိုမုန္းတီးေနပါတယ္...။ ။
ဒီစာကိုကၽြန္ေတာ္ခ်ေရးမိေတာ့
၀ါးလံုးရွည္ရွည္နဲ႕ပတ္ရမ္းလိုက္သလိုျဖစ္သြားတယ္...
ေအာ္ငါလည္း လူပါလားေနာ္!! ငါ့မ်က္လံုးမ်ားညွီေစာ္နံေနဦးမလား...။

ကၽြန္ေတာ္စာမေရးျဖစ္တာအေတာ္ေလးကိုၾကာသြားပါျပီ....။
ဟိုတစ္ေန႕ကကၽြန္ေတာ္သံလြင္အိပ္မက္ရဲ႕၅ႏွစ္ျပည္႕မဂၢဇင္းကို
သြားဖတ္ေတာ့ကိုေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုေတြ႕လုိက္မိတယ္.။
တကယ္ဗ်ာမ်က္ရည္ေတာင္ၾကမိတယ္...။ကၽြန္ေတာ္လဲဒီလိုခံစားေနရပါတယ္..။
ဒါမဲ့ကိုေနဘုန္းလတ္နဲ႕ယွဥ္ရင္အမ်ားၾကီးနည္းပါေသးတယ္...။
ကိုေနဘုန္းလတ္ေရးတဲ့
စိတ္ကူးအိမ္ျပန္
ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးကိုကၽြန္ေတာ္ျပန္လည္ေဖာ္ျပရင္း
အကိုေနဘုန္းလတ္အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါေစဆုေတာင္းရင္း
ကၽြန္ေတာ္တို႕အမိျမန္မာျပည္ကိုအျမန္ဆံုးျပန္ႏိုင္ပါေစဆုေတာင္းရင္း
ဒီကဗ်ာေလးကိုကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ....။


တုန္ခါယိမ္းထိုးမႈနဲ႔စခ့ဲတ့ဲ
တည္ၿငိမ္မႈမဲ႔ စီးေၾကာင္းတစ္ခု
ေခတ္ရဲ႕သယ္ေဆာင္ရာ စီးဆင္းစိတ္နဲ႕
ေ၀းရာမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတယ္ . . .

နံနက္ခင္းတုိင္းမွာ
ငယ္ဘ၀ရဲ႕ေတးကိုသီ
ခ်စ္သူရဲ႕ အနမ္းေတြကို ျပန္စီရင္း
ေကာင္းကင္ကားခ်ပ္မွာ ပန္းခ်ီဆြဲ
ငါ့တကိုယ္လံုးလည္း အလြမ္းေတြနဲ႔ စိုစို႐ႊဲလုိ႔ . . .

တခုေသာမနက္ျဖန္မွာ
မင္းခ်စ္တ့ဲ အိမ္ေလး႐ွိရာ
မင္းျပန္ရမွာတ့ဲ
မေရရာမႈေတြမ်ားစြာထဲ
အဲဒါေရာ ဘယ္ေလာက္ေသခ်ာမွာလဲ
ငါမေမွ်ာ္လင့္ရဲဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ငါ့စိတ္ကူးေတြကို ႐ြက္လႊင့္မယ္
ေႏြးေထြးတ့ဲခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
ေပ်ာ္ခ့ဲဖူးတ့ဲ ေန႔ညမ်ားစြာ
ငါ့မိသားစုေလး ႐ွိရာဆီကိုေပါ့...။

ေနဘုန္းလတ္




Author Profile

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။

Followers

Blog Archive

On Facebook

Creative Commons License The City Of Dream by AungMyintMyat is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.Based on a work at www.aungmyintmyat.net. Permissions beyond the scope of this license may be available at aungmyintmyat@aungmyintmyat.net.