မျပီးေသးတဲ့ အတိတ္ေတြရွိေသးတာကို
သူမ ေသေသျခာျခာမွတ္မိေနမွာပါ
တစ္ခုခုဆိုတာထက္
ဖြင့္ထုတ္စရာတစ္ခုအျဖစ္ထြက္လာခဲ့တယ္
ငါ့ကိုငါ စုတ္ျဖဲေနရျခင္းမွ
အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ရပါေစ။

"မိုးေရစက္ေတြ"


ကၽြန္ေတာ္က ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႕
အတူတူ
အေရာင္ေျပာင္းျပီး စီးဝင္မယ္ အေငြ႕ျပန္မယ္
ေနာက္ျပီးရြာခ်ဖို႕ေက်ကြဲမယ္ေပါ့။

သူမအတြက္ေတာ့ ဗြက္ထျခင္းနဲ႕ ထီးေျပာက္ျခင္းေတြရဲ႕
တရားခံျဖစ္ခဲ့တယ္

"ကံတစ္ပါးကို က်ဴးလြန္ေနတဲ့ Conversation ေတြ"


ဟဲ့
အဆင္ေျပလား
 
ဒီလိုပဲဗ်

Happy birthday !!

thz

(:

______ is offline. You can still send this person messages and they will receive them the next time they are online.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


‘ဘုရားေပးတဲ့ ေခတ္’


ဘုရားက (အဲ့ဒီ ေခတ္ကုိ)
ကၽြန္ေတာ္ ဆုိးသြမ္းမုိက္မဲတုန္းက ေပးၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ လိမ္မာေတာ့ မေပးေတာ့ဘူး ၊၊ ၊၊
(( အေကာင္းျမင္ခ်က္ ၊၊ ၊၊ ဘုရားက
ကၽြန္ေတာ့္ကို
ပူ ေလာင္ ေစ ခ်င္ ပံု မရဘူး ၊၊ ၊၊ )) - ဇာတိ(အႏၱိမ)

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေလာင္ကၽြမ္းသြားခဲ့တယ္ ။

"မေအာင္ျမင္တဲ့အလြမ္းေတြအေၾကာင္း"


အခုအခါ
ေသြးေအးသတၱဝါတစ္ေကာင္အျဖစ္ ပင္လယ္ထဲနစ္ျမဳတ္မယ္
တစ္ခါက
သူမထံ နစ္ျမဳတ္ဖူးတဲ့ပင္လယ္။

"ေကာ္ဖီဆိုင္"


အဲ့ဒိတုန္းက သူမ အနာဂါတ္ဆိုတာကို
ကၽြန္ေတာ္နာမည္တပ္ေရးေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ့ Mocha ေတြ
ေၾကေၾကကြဲကြဲနဲ႕ ပိုခါးသြားတယ္။

"ဒုကၡနဲ႕တည့္တည့္က နတ္သား"


ေနာက္တစ္ခါျပန္စလဲ ေၾကကြဲေနရမဲ့ အနာဂါတ္ေတြနဲ႕အတူ
အၾကိမ္ၾကိမ္ေသလိုက္ျခင္ပါေသးရဲ႕။
K ေဇာ္ တိမ္ေတြက လွသေလာက္ နာၾကင္ရပါတယ္။
သူမကေတာ နာၾကည္းေနမယ္ထင္ပါတယ္။

"ပံုျပင္"


သူမမွီခဲ့ဘူးတဲ့ ဝဲဘက္ရင္အံုကိုစမ္းမိတိုင္း
ပံုျပင္ထဲက ဒႆဂီရိကို အားက်မိတယ္။
((မွတ္ခ်က္ - ကၽြန္ေတာ္က သူရဲေဘာေၾကာင္သူ တစ္ေယာက္မွ်သာ))
-----

မိုးစက္ေတြနဲ႕ ေအးစိမ့္စိမ့္ညေနခင္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ သတိရမိတယ္
delusion လို႕ ေျပာတဲ့ သူငယ္ျခင္းတစ္ေယာက္ကို
အတိတ္ဆိုတာတစ္ေနရာမွာ ေသေသျခာျခာရွိတယ္လို႕ျငင္းဖို႕
အင္အားမရွိခဲ့ဘူး။ ဒီကဗ်ာကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္
ရည္းစားနဲ႕ပ်က္တိုင္း ထီးေျပာက္တက္တဲ့
ေကာင္မေလးမသိေစျခင္ဘူး။
ခံစားမႈအားလံုးျပီးဆံုးသြားတဲ့အခါ
အဲ့ဒိေသဆံုးသြားတဲ့ အနာဂါတ္ဟာတစ္ေနရာမွာ ဘယ္ေနရာမွာမွ
ရွိမေနေတာ့ပါပဲ။
အလြမ္းဆိုတာ ေတြကို လက္ခံျပီးတဲ့အခါ အခ်စ္ဟာျပည့္စံုသြားတယ္
အနာဂါတ္ေတြ ေၾကမြေနျခင္းမွ လြတ္ကင္းရပါလို၏ ။

Author Profile

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။

Followers

Blog Archive

On Facebook

Creative Commons License The City Of Dream by AungMyintMyat is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.Based on a work at www.aungmyintmyat.net. Permissions beyond the scope of this license may be available at aungmyintmyat@aungmyintmyat.net.