မိုးစက္ေလးေတြမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတယ္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနတုန္းပဲ။
အဲ့ဒိခံစားမႈေတြက
ဘာသာစကားေတြၾကား ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာေတြနဲ႕
ကြာေဝးခဲ့ရတဲ့ အကြာအေဝးေတြ
တံပိုးမႈတ္သံေတြနဲ႕အတူ ေပ်ာ္က်သြားတဲ့မာနေတြ
ဘဝဆိုတာ ဆြဲဖြင့္ျပီးသား ကိုကာကိုလာဘူးလိုပဲ
တစ္ေဖာက္ေဖာက္ မည္သံတိုးတိုးေလးေတြနဲ႕ပဲ
မူလကအရသာေတြပ်က္စီးသြားတာ။
အဲ့ဒိဝိဉာဥ္ကို နားလည္ဖို႕ခက္ေနခိ်န္မွာပဲ
အတိတ္ေတြဟာ တစ္ေနရာမွာ ရွိေနေသးတယ္လုိ႕
ခံစားေနရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာမနက္ျဖန္ဆို
လြမ္းေနရမဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုတာ
အိပ္ေပ်ာ္မသြားခင္အခ်ိန္တိုင္းသိခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့လဲ အမွားေတြနဲ႕
အဆင္ေျပသလိုသာယာလိုက္တာပါပဲ။
ေမာင္သိန္းေဇာ္ရဲ႕ ရႈေမွ်ာ္ခင္း[*]ထဲက တိမ္ေတြကလည္း
အေတာ္လွသကိုး၊တရားနဲ႕ေတာင္ မေျဖႏိုင္ခဲ့ဘူး။
အမွားဆိုတာေတြကလဲ ယဥ္ေက်းမႈအရပါ…
ကၽြန္ေတာ္ယဥ္ေက်းမႈမွာေတာ့ အဆင္ေျပသလိုေပါ့၊
သူတို႕အေျပာ လူမဆန္ဘူးဆိုတာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့…
စကားေျပာရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတက္တဲ့ ေဆးရည္ေတြနဲ႕ ကခုန္ေနလိုက္ပါတယ္
အဲ့ဒိရစ္မူးမႈမွာ ကဗ်ာေတြပါတယ္၊ နီေၾကာင္ေၾကာင္ေရႊဝါေရာင္အရည္ေတြပါတယ္၊
ဖန္စီဒိုင္းပါတယ္၊ ကိုကာကိုလာပါတယ္ ၊ ေနာက္အတိတ္ေတြပါတယ္။
ညေတြဟာ အနည္းဆံုး အိပ္မက္ေတြထဲမွာေတာ့ လွသြားတက္ပါတယ္။
မေလာင္ကၽြမ္းလိုက္ႏိုင္ပါဘူးကြဲ႕၊ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အေရာင္ေတြနဲ႕ပဲ
တေျဖးေျဖး ေျပာက္ကြယ္သြားပါေစ၊
သူမဆြဲဖြင့္သြားျပီးေနာက္ အဲ့ဒိ တစစ္စစ္ျမည္သံတိုးတိုးေလးေတြနဲ႕ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာပါ…။
ေနာက္ျပီးေတာ့
အဲဒိမိုးေရစက္ေလးေတြမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနတုန္းပဲ။
ေအာင္ျမင့္ျမတ္
[*] အဆုံးမ႐ွိေအာင္က်ယ္၀န္းတဲ႔
အမွားထဲ
တိမ္ေတြကလွလုိက္တာ…
ကိုယ္႔မွာတရားနဲ႔ ေျဖရတယ္…။
ေမာင္သိန္းေဇာ္ (ရႈေမွ်ာ္ခင္း)
