AungMyintMyat | An another chapter to be told!: December 2011

အရႈံးသမားေတြ အေျပာမ်ားတဲ့ ေခ်ာက္

Jean-Paul Sartre ကုိ သိပါတယ္၊
Albert Camus ကိုသိပါတယ္
ေနသာထိုင္သာရွိမယ္ထင္လို႕
ဘုရားသခင္ကိုေတာင္ မုန္းျပစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။
ေစာဒက တက္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့
အနီကဒ္ေတြေၾကာင့္ကြင္းထဲက
လွည့္ထြက္ခဲ့ရတဲ့
ေနာက္တန္းတစ္ေယာက္အလား
လွည့္ထြက္ခဲ့တဲ့ေနာက္ ေသခ်ာသြားတာက
ငါတို႕ေသေသခ်ာခ်ာမေပ်ာ္ခဲ့ရပါဘူးကြယ္။
အရႈံးဆိုတာေသခ်ာေနတဲ့ပြဲမွာ
အႏိုင္ဆိုတာလည္းရႈံးေနဦးမွာပဲ။
ခပ္ေဝးေဝးက လက္ခုပ္သံၾကား
တစ္ဖက္ကလဲ ႏိုင္ေနတဲ့အရႈံးသမား
ငါနဲ႕ငါ့ၾကား သိနားလည္မႈနဲ႕ရႈံးသြားတယ္
ဆင္ျခင္တံုတရား ငုတ္တုတ္ထားျပီး
သာယာလိုက္ဖို႕လြယ္ပါတယ္။
အေတြးေတြနဲ႕သတ္ေသလိုက္ဖို႕က
အတိတ္ေတြအခိုင္အမာရွိျပီးသား၊
Wisky ဆိုတာ အေတြးအေခၚကာကြယ္ေဆးတစ္မ်ိဳးပဲ
တည္ျငိမ္စြာ လြင့္ျပတ္ေနတဲ့ သတ္ေသလိုစိတ္ေတြဟာ
ျငိမ္သက္ေနတဲ့တြင္းဆံုးထဲၾကသြား
ညေတြမွာ မ်ားသြားတဲ့ဆိုတဲ့စကားက မ်ားလာတယ္
ဘဝေတြမွာေရာ ခါးသြားတယ္ဆိုတဲ့အတိတ္က
ပိုခါးလာတာပဲမဟုတ္လား။
မ်ားမ်ားေတြးပါ ေဆးဆိုတာခါးတယ္ေျပာဦးမလို႕လား။
ဆင္ေျခေလွ်ာဆန္တဲ့လမ္းေတြၾကား အမဲလိုက္ကၾကိဳးေတြနဲ႕
အေျပးအလႊား။
၂၁ရာစုရဲ႕သုချမိဳ႕ေတာ္ဟာေရာ ဒီကမၻာၾကီးလား
အသက္ဆက္ရွင္ဖို႕လိုအပ္ခ်က္က ဘာဆိုလား
လူေျပာေတာ့မ်ားသား….။

About The Author

လင္ကြန္းကလမ္းေလွ်ာက္
ေႏွးတယ္ဒါေပမဲ့တည့္တည့္ပဲ
ေလွ်ာက္တယ္(တဲ့)။ဘယ္လို
တည့္တည့္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ပါ၊
တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ
မေျဖာင့္ခဲ့ပါဘူး။ေျဖးေျဖးေႏွးေႏွးနဲ႕
ဦးတည္ရာတစ္ခုခုကိုေလွ်ာက္ခဲ့
မိတာပါပဲ။ ပန္းတိုင္ရွိမယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အင္အားျဖည့္ေပး
ေနတက္တယ္။ဘဝ ဆိုတာ
အစီစဥ္တက် ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္တကား မဟုတ္ခဲ့
မွန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။
ဒါဟာ ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့လည္း
ပံုျပင္ေတြထဲကလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို
ဆင္ျခင္တံုတရားေက်ာ္လြန္ျပီး
ေမွ်ာ္လင့္မိတတ္တယ္။
ငယ္ငယ္က ရဟတ္စီးခဲ့သလိုပဲ
အက်ေတြအတက္ေတြ၊
အနိမ့္ေတြအျမင့္ေတြ၊ ေနာက္ျပီး
ျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ
မျမင္ႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးေတြ၊
မျမင္ႏိုင္တဲ့နီးကပ္မႈေတြ၊
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလင္း
အေမွာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုယ္
စီရင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။
တေန႕ေန႕ေတာ့ တစ္ခုခုဟာ
ျဖစ္လာခဲ့မွာပါ.။