မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စကားေျပာရတာမ်ားလာေတာ့လူေတြကိုမွားျပီးႏႈတ္ဆက္ခဲ့ဘူးတယ္....။ ။
မဂၤလာပါေကာင္မေလးေရ.....မင္းကိုငါလူမ်ားမွားခဲ့တာလား...။ ။
ငါမွာ....ခံစားတက္တဲ့စိတ္မရွိသလို ငါ့မွာမာေၾကာတဲ့စိတ္ဓါတ္လဲမရွိပါဘူး။ ။
ဆရာေ၀မႈးသြင္ကေတာ့....အခ်စ္ဆိုတာႏူးညံ႕မႈတ၀က္ပါတဲ့ရမက္ပါတဲ့.....။ ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဘာမွေသေသခ်ာခ်ာကိုမသိပါဘူး...။ ။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုလူေတြကေျပာၾကတယ္ မခ်စ္တက္ေသးဘူးတဲ့။ ။
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္အေမကၽြန္ေတာ့္မိသားစုကိုခ်စ္မွခ်စ္ပဲ..။ ။
ဒါဆို၁၅၀၀မျပည္႕ေသးဘူးလို႕ပဲေျပာလိုက္ပါမယ္...။ ။
ကၽြန္ေတာ့္ကို မွာဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး...။
တခ်ိန္ကေတာ့ရွိဘူးတာေပါ့..။
ရွိခဲ့ဘူးတာေပါ့ကၽြန္ေတာ့စီမွာကၽြန္ေတာ္မက္ေမာခဲ့တဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတြ..။
ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္ခဲ့ဘူးေနရာေတြ....။
ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ကိန္းဂဏာန္းေတြ...။
ဒါမဲ့ကၽြန္ေတာ့္မွာ သင္ယူေလ့လာလိုက္ခဲ့မိတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ဗ်ာ..။
ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္မက္ေမာခဲ့တဲ့ကိန္းဂဏာန္းေတြ
သုည တစ္လံုးေလာက္တန္ဖိုးမရွိပါဘူး..။
ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးရယ္..။ ။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ABC ဘီယာတစ္ခြက္ရယ္။ ။
သံုးလို႕ရယံုေလာက္ရွိတဲ့ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ေတြဟာ...။
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိခဲ့ဘူးတဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတြက
အဲဒိအရာေတြေလာက္အရသာမရွိခဲ့ဘူး..။ ။
လူ႕ဘ၀မွာျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနရတာကေတာ့အရသာအရွိဆံုေပါ့။
ျမန္မာဘီယာကေတာ့ ရိုးရွင္းေသာဘ၀ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈတဲ့....။
ဆရာေ၀မႈးသြင္ရဲ႕စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲကလိုမ်ိဳးေပါ့
"မိန္းကေလးေတြရယ္၊ေငြေၾကးရယ္၊ၾသဇာအာဏာရယ္၊
ေအာင္ျမင္မႈရယ္ ၊ ႏိုင္ငံေရးရယ္၊အႏုပညာရယ္...အားလံုး
ဟာ အတူတူပဲ။ဒါကိုယ့္တစ္ေယာက္ထဲရဲ႕အယူအဆေနာ္၊
ဒါေတြဟာမတည္ျမဲဘူး. အရမ္းတပ္မက္ ဖို႕ေကာင္းတယ္။
သူ႕အရသာနဲ႕ သူေပါ့ေလ ....တခါတေလက်ျပန္ေတာ့လည္း
အဲဒါေတြက ျငီးေငြ႕စရာေကာင္းတယ္....။"
မ်ိဳးၾကီးကလဲ ရိုးရွင္းေသာဘ၀တဲ့.....။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖကေတာ့
"ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕ လိႈ႕၀ွက္ခ်က္ထဲမွာ အဆံုးမဲ့ သည္းခံျခင္းေတြနဲ႕
လူမသိ သူမသိ က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္စ ေတြ ပါ၀င္ေနတတ္ပါတယ္..."တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုသည္မွာသတ္၍မေသေသာနတ္ဆိုးတစ္ပါးသာျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဒီဘေလာဂ္ေခါင္းစဥ္ေလးကို
A perfect zero in term of nothing
လို႕ေခါင္းစဥ္ေပးလိုက္ပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့္တခ်ိန္ကေမွ်ာ္လင့္ဘူးတဲ့ရွန္ပိန္တစ္ခြက္ဟာ
ကၽြန္ေတာ္ရွိစုမဲ့စုနဲ႕၀ယ္ေသာက္ခဲ့ရတဲ့ေအဘီစီတစ္ဘူးေလာက္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္မႈမေပးႏိုင္ဘူး.......။ ။
အရိုးကေတာ့ေလတိုက္တဲ့ညေတြသီခ်င္းထဲမွာ
ဘ၀ဟာေတာ္ရံုပဲေကာင္းတယ္ေပ်ာ္ရံုပဲေကာင္းတယ္
ပိုခ်င္ရင္ေတာ့ရင္နာရမွာပဲတဲ့....။ ။
တခါတေလၾကေတာ့လဲေအာင္ျမင္လာတာကို
ရင္နာခံျပီးစြန္႔လြတ္ခဲ့ရတာပဲ...။ ။
ကားအေကာင္းစားၾကီးစီးျပီး
ဟန္းဖုန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕တစ္ေန႕လံုးအလုပ္ရွပ္ေနတဲ့
ကုမၸဏီၾကီးတစ္ခုကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕
ရိပ္သာမွာပုတီးကိုင္ျပီးေယာဂီ၀တ္ဆံုနဲ႕တရားအားထုတ္ေန
တဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈဟာဘယ္လုိတူႏိုင္မွာလဲ....
ကၽြန္ေတာ္လဲ လြန္ခဲ့ေသာေျခာက္ပတ္ေလာက္တုန္းက
ခင္ဗ်ားတို႕လိုပဲ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတဲ့ေနာက္ကိုလိုက္ေနတဲ့
လူတစ္ေယာက္ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ကဘာလဲ
Bloggerတစ္ေယာက္လား
ဒႆနသမားတစ္ေယာက္လား
ကိုနတ္ေဆးလား
ကိုေအာင္ျမင့္ျမတ္လား
ခမ္းနားသည္႕အလင္းပြင့္မ်ားဆီတြင္
ကၽြန္ေတာ္ကေနာက္က်ခဲ့ေသာ
သုညတစ္လံုးသာျဖစ္ေလသည္.။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ၾကက္ေျခ ခတ္မ်ားစြာနဲ႕ဘ၀မွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျပီးျပည္႕စံုေနတဲ့
သုည တစ္လံုးေပါ့..။ ။
Posted by
AungMyintMyat
Comments (0)
